Δεν χορταίνει μάτια μου θάλασσα η Αγάπη.
Μα μήτε και εγώ μπορώ να σε απαρνηθώ.
Στον ήλιο παίρνω δύναμη και αφήνομαι στα ταξίδια της.
Μα αν θα έρθει το φεγγάρι εκεί κάθομαι και στενάζω που δεν σ’ έχω.
Μήνυμα θέλω να στείλω, την καρδιά μου μέσα να βάλω.
Μα δεν τολμώ να σου ζητήσω να μ’ αγαπάς όπως εγώ.
Μια είναι η αγάπη, μία μόνο, εκεί που ο νους στα ταξίδια τρέφεται από χαρά.
Και σαν σε αντικρύζω από το στήθος θέλει να πεταχτεί η καρδιά.
Φτερά να βγάλει να σ’ αγκαλιάσει.
Αυτή είναι η αγάπη μάτια μου.
Άγρια σαν την θάλασσα που ο άνεμος την σέρνει πάνω σε βράχους.
Μα αν ηρεμήσει θα χαρείς την αύρα της θα μιλήσεις με το κύμα.
Το όνειρο θα πάψει να πονά, θα βρει παρηγοριά σε τούτο τον κόσμο.
Θάλασσα απλώνεται μπροστά μου και δε σε έχω.
