Η Χιονοθύελλα Της Φωτιάς
Ακολουθούσε το σκοτεινό μονοπάτι. Το πυκνό δάσος και τα κλαδιά εμπόδιο σε κάθε κίνηση της. Το σπαθί της την προστάτευε. Σαν οι άνεμοι φυσούσαν, αγρίευε,
Ακολουθούσε το σκοτεινό μονοπάτι. Το πυκνό δάσος και τα κλαδιά εμπόδιο σε κάθε κίνηση της. Το σπαθί της την προστάτευε. Σαν οι άνεμοι φυσούσαν, αγρίευε,
Τον έβλεπε από το αστέρι της κάθε βράδυ να γυρίζει κουρασμένος, κατάπονος, μόνος. Ήξερε να χαμογελούσε, ένα μυστήριο πλανιόταν στο βλέμμα του. Ακτινοβολούσε ο ψυχισμός
Χρειάστηκα κάποιον εδώ στη γη. Έναν Άγγελο καλό – με καθαρή ψυχή. Ελπίδα ζωής να ‘ρθει κάποια στιγμή. “Μα θα τον καταλάβω; Πως μπορώ να
Σαν την βροχή που πέφτει στην γη, που εισχωρεί σε κάθε χαραμάδα, σε κάθε δρομάκι, σε ρυάκια, σε ποτάμια, να δροσίσει, να φέρει νέα ζωή.
Σε ποιον δεν αρέσουν τα ονειρα! Επισκέπτης των ονείρων ένα μικρό χαρούμενο, παιχνιδιάρικο, γελαστό φαντασματάκι. Του άρεσε να μπαίνει στα όνειρα των μικρών παιδιών. Η
Θέλω να ζήσω πίσω από τις σκιές. Ο φόβος να μην χωράει. Μόνος όπως έμαθα να ζω. Καρδιά να μην πονάει. Μέτρησα τα άστρα του
Ένα αρχοντικό φάνταζε σαν παλάτι, ξεχασμένο μόνο του χρόνια. Στο παλιό πιάνο, κλεισμένες οι νότες. Έχασαν το ενδιαφέρον τους για την μουσική. Αποκοιμήθηκαν πάνω στα
Ήταν πολύ μικρή ήθελε να πιστέψει σε κάποιον. Τα όνειρα την κυνηγούσαν. Σαν έπεφτε η νύχτα γίνονταν όλα αληθινά. Περίεργοι επισκέπτες της κρατούσαν συντροφιά. Ζωντάνευε
XLN TEAM © 2021. All rights reserved. Terms of use and Privacy Policy