Χρειάστηκα κάποιον εδώ στη γη.
Έναν Άγγελο καλό – με καθαρή ψυχή.
Ελπίδα ζωής να ‘ρθει κάποια στιγμή.
“Μα θα τον καταλάβω;
Πως μπορώ να μάθω;”
“Έχε πίστη.” Μια φωνή, καθαρή, απαλή.
“Έχε πίστη και θα ‘ρθει.”
Χρόνια έφυγαν και άλλα ήρθαν.
Μια Ελπίδα έκαιγε ακόμα στην καρδιά.
Ξεχασμένη κάποια βραδιά.
Βήματα άγνωστα ακολούθησα μια νυχτιά.
Φλογίτσα η Ελπίδα στην καρδιά.
Χαμένη στης ζωής την αγκαλιά.
Η ψυχή ομίλησε και η λογική εχάθη.
“Ο Άγγελος που περίμενες,
στο ξέφωτο εστάθη.
Μα εσύ δεν τον κατάλαβες
και έφυγες μακριά του.
Ανέλπιστη χαρά,
όταν ήρθε ξαφνικά.
“Μα πως θα σε ξαναδώ;
Θα ‘ναι δύσκολο να σε βρω.”
‘Έχε πίστη και θα δεις,
πως όλα θα έρθουν
όπως έχεις ευχηθεί.”
Αφιερωμένο στους όμορφους Αγγέλους της ζωής μας.
Στους επίγειους Αγγέλους μας, που ήρθαν να μας χαρίσουν την ευτυχία της ψυχής.
Θαύμα Ζωής να συναντήσεις έστω και έναν.
Παίρνεις δύναμη και προχωράς
“Είσαι η δύναμή μου, είμαι η δύναμή σου!”
