Ζωγράφισε ένα μεγάλο ήλιο στην μέση και γύρω γύρω λουλούδια.
Περνούσε ο χρόνος μαζί του ευχάριστα.
Έμαθα να ταξιδεύω με τα σύννεφα, να κάνω όνειρα.
Έμεινα πολύ καιρό μαζί του.
Θυμάμαι κάποια στιγμή κρυώναμε πολύ, έπεφτε χιόνι και σκέπασε τα πάντα.
Όταν ερχόταν η άνοιξη άνθιζαν τα λουλούδια.
Γνώρισα τις εποχές.
Ο Γέρο Σοφός έφτιαξε και άλλα γυάλινα σκεύη, αλλά εμένα μου χάριζε το πρωινό χάδι του.
Με πρόσεχε πολύ!
Ήρθε η στιγμή να φύγουμε, με πήρε μαζί του στην πόλη μαζί με άλλα πολύτιμα αντικείμενα.
Με έβαλε σε μια βελούδινη θήκη και ξεκινήσαμε με την άμαξα.
Βρέθηκα ξαφνικά σε μια μεγάλη αγορά.
Με είχε ακουμπήσει στην μέση ενός μεγάλου τραπεζιού.
Κάποια στιγμή έμεινα μόνη, είχε πουλήσει όλη του την πραμάτεια.
Ένας μεγάλος κύριος με ψηλό καπέλο τον πλησίασε.
Άκουσα όλη τους την συνομιλία.
΄Ηθελε να με κρατήσει να γυρίσουμε στο σπιτάκι μας.”
“Θα την βάλω στο καλύτερο σπίτι, θα έχει την καλύτερη θέση.” του είπε.
“Γύρισε και με κοίταξε.”
“Μου το υπόσχεσαι;”
“Αποχωρίστηκα τον καλύτερο μου φίλο, με απαρνήθηκε.
Βρέθηκα σε μια άμαξα να ταξιδεύω.
Δεν λέω με πρόσεχαν πολύ.”
΄Ολοι στο μεγάλο σαλόνι την άκουγαν με προσοχή εκείνο το βράδυ.
Ονειρεύτηκαν την ανατολή, το ταξίδι του ήλιου.
Τα χρώματα στο ηλιοβασίλεμα, να γέρνει ο ήλιος στην δύση του και να χρωματίζει τον ουρανό.
Τα πουλιά να ταξιδεύουν μαζί με τα σύννεφα.
“Τελικά δεν είσαι τόσο περήφανη!!” ψιθύρισαν και τα όνειρα εκείνης της νύχτας γέμισαν με χρώματα και ταξίδια.
Οι μέρες περνούσαν και οι ιστορίες της πιατέλας γέμισαν το σαλόνι όμορφα όνειρα.
Όλοι ήθελαν να τους πει και μια περιπέτεια.
Τους μίλησε για την βροχή όταν ερχόταν το φθινόπωρο, πως μύριζε το χώμα.
Για το πρώτο χιόνι το χειμώνα, όλα κάτασπρα γύρω σαν ένα λευκό πέπλο να είχε σκεπάσει την γη.
Την άνοιξη, τα λουλούδια, στόλιζαν τον κήπο τους.
Όλα είχαν ένα σημάδι πάνω της.
Την θαύμαζαν για το μεγάλο ταξίδι που είχε κάνει, τα πόσα γνώριζε και πόσο όμορφα μιλούσε.
Ένα πρωί μπήκαν στο σαλόνι κάπως βιαστικοί κάποιοι άνθρωποι.
“Χριστούγεννα σήμερα, θα έχουμε πολύ κόσμο!”
Το μεγάλο χριστουγεννιάτικο δέντρο γέμισε δώρα.
Η κυρία του σπιτιού κάθισε μπροστά στην βιτρίνα και θαύμαζε για πολλοστή φορά την πιατέλα.
