“Το Κάρμα” – Αναμνήσεις ΄22

Ξύπνησα από το όνειρο.

Δεν ήσουν κοντά μου

Έχεις μέρες να φανείς.

Η καρδιά μου σ αναζητά.

Η ψυχή μου δακρύζει.

Και εγώ παραμένω μόνη.

Στις άγριες νύχτες γεμάτες σκοτάδι.

Μου κρατούν συντροφιά  φαντάσματα αναμνήσεων.

Φοβάμαι θα φύγεις και απομείνω μόνη.

Αν η ευτυχία κρύβεται σε μια αγκαλιά!

Θέλω να μείνω για πάντα στην αγκαλιά σου!

Εκεί βρίσκω τον ολάνθιστο παράδεισο μου!

Στο αγόρι του ουρανού και της θάλασσας.

Στα μυστικά αγάπης της ψυχής μου.

Πως να σ’ αγκαλιάσω μες στο πλήθος.

Λόγια όμορφα να σου ψιθυρίσω.

Να σου κλέψω ένα φιλί.

Να σε φυλακίσω  σε μια γωνιά της νύχτας.

Κάτω από τα άστρα να βρεθούμε.

Να ξελογιάσουμε τον έρωτα.

Να μας αφήσει λίγο μόνους.

Τόσο το θέλουμε.

Το αναζητούμε.

Μα δεν έρχεται. 

Και το κορμί μας θέλει τόσα χάδια μας.

Να πινα νερό από το ποτήρι σου.

Να μάθαινα τα μυστικά της καρδιάς σου.

Να με έβρισκα εκεί στο στήθος σου.

Για πάντα το όνομα μου.

Αχ να ξερες καρδούλα μου.

Όλα τα μυστικά μου.

Θα νιωθες πως ο έρωτας.

Λαβωσε την καρδιά μου.

Φοβάμαι είσαι μακριά μου.

Νιώθω μόνη σε τούτο τον κόσμο.

Πως να σε βρω μικρό μου.

Να σε βρω μόναχο σου.

Έτρεξα τον χρόνο.

Ράγισε η καρδιά μου.

Καθώς με έβλεπα να τρέχω.

Στην αγκαλιά σου.

Καθώς πετούσε η καρδιά μου.

Στην στροφή του δρόμου.

Στα κρυφά μυστικά.

Να χάνομαι στο σκοτάδι μαζί σου.

Να γύριζαν οι στιγμές μας.

Μαζί στον έρωτα σου που λαχταρώ.

Στο στρώμα σου να κοιμηθώ.

Στο όνειρο μου που λαχταρώ.

Κάθε βράδυ να σε δω.

Θεέ μου πόσο σ’ αγαπώ!!!

Ψάχνω να σε βρω 

στα μονοπάτια του ουρανού.

Νιώθω τόσο μόνη!

Μέρες που δεν θα ξανάρθουν.

Νύχτες στον έναστρο ουρανό.

Εσύ και εγώ μόνοι.

Χαθήκαμε στον άγνωστο κόσμο.

Στον κόσμο της σιωπής.

Γιατί αυτή η αγάπη μας δε χωρά στον κόσμο τούτο.

Και εγώ πονώ μακριά σου.

banner_home_2

Δημοσίευση

Share on facebook
Share on twitter
Share on email
0 0 Votes
Article Rating
Εγγραφή
Ειδοποίηση για
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
Δείτε Όλα Τα Σχόλια