“Το Κάρμα” – Αναμνήσεις ΄22

Και αν πάλι ο μήνας αυτός μας βρίσκει μακριά.

Είσαι εδώ, σε κάθε ηλιαχτίδα, σε κάθε δειλινό, στο αστέρι που κοιτώ, στο φεγγάρι που κάνω ευχές να σε ξαναφέρει στο όνειρο μου.

Σε κάθε μου σκέψη είσαι εσύ να σου λέω τα μυστικά μου.

Να με ακούς, να σε σκέφτομαι.

Η ψυχή μας ενώνεται στο όνειρο.

Σε κάθε στιγμή μαζί μου

Σε σκέψεις σου προχωρώ.

Παίρνω δύναμη στο δρόμο της ζωής.

Μακριά σου νιώθω να πονώ.

Πονώ αφάνταστα

Η ψυχή μου σ αναζητά.

Λαχταρώ ένα σου χάδι.

Σκέφτομαι, σε σκέφτομαι

Σου γράφω μια καθημερινότητα ενός παρελθόντος.

Μιας ζωής πριν σε γνωρισω όλα ήταν τόσο άδεια.

Πόσο όμορφα γίνονται όλα σαν σε σκέφτομαι.

Πόσο η αγάπη μεγαλώνει για σένα ψυχούλα μου.

Όλα για σένα.

Για το αγόρι μου το όμορφο.

Στον παράδεισο των παιδικών ονείρων μου, είσαι εδώ.

Να μου θυμίζεις πως υπάρχει ένας ακόμα μεγαλύτερος παράδεισος.

Αυτός που σε ταξιδεύει σε θάλασσα και ουρανό.

Σου χαρίζει αιώνια αγάπη.

Γνωρίζεις διαφορετικά, όμορφα, αληθινά συναίσθημα, αγνοούσες κάθε ύπαρξη τους.

Στην αλήθεια της ζωής, η ψυχή διαλέγει το πιο ωραίο πορφυρό χρώμα.

Το αιώνιο χρώμα του έρωτα και της αγάπης.

banner_home_2

Δημοσίευση

Share on facebook
Share on twitter
Share on email
0 0 Votes
Article Rating
Εγγραφή
Ειδοποίηση για
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
Δείτε Όλα Τα Σχόλια