Χριστούγεννα στο ποτάμι

Δεν έχασε την ψυχραιμία της και την ρώτησε πονηρά.
“Τι έχει σήμερα η φωνή σου και ακούγεται διαφορετικά;”
“Να κρύωσα το βράδυ και βράχνιασα.” Της απάντησε η καλικαντζαρίνα.
Όταν τελείωσαν το πλύσιμο δεν είχε ακόμη ξημερώσει.
Της είπε η καλικαντζαρίνα να μαζέψουν ξύλα.
Είχε βάλει με το νου της να την ψήσει.
Η φτωχιά γυναίκα το κατάλαβε και καθυστερούσε πολύ.
Προσπαθούσε να περάσει η ώρα να βγει ο ήλιος.
“Μην καθυστερείς άλλο.” Tην μάλωσε απειλητικά η καλικαντζαρίνα.
Εκείνη όμως την στιγμή ο πετεινός λάλησε, ακούστηκε πέρα μακριά από το χωριό.
Η καλικαντζαρίνα φοβήθηκε το φως του ήλιου και το έβαλε στα πόδια, παραμιλώντας που δεν τα κατάφερε.
“Μπορεί αυτή την φορά να γλίτωσες, την επόμενη να είσαι σίγουρη πως δεν θα είσαι τυχερή.”
Η φτωχιά γυναίκα τρομαγμένη γύρισε σπίτι και διηγήθηκε στην οικογένειά της, τι της είχε συμβεί.
Υποσχέθηκε πως ποτέ δεν θα κατέβει στο ποτάμι παραμονές Χριστουγέννων.