Εκείνο το βράδυ, εκείνη την στιγμή τους χάρισε ο χρόνος την αιωνιότητα του έρωτα και της αγάπης.
Το δικό της μυστικό για όλη της την ζωή.
Τον άγγελο της, που θαύμαζε!
Κρύφτηκαν για λίγο από τον χρόνο, ήθελαν να νιώσουν, να αισθανθούν αυτό το μοναδικό άγγιγμα ψυχής, το “σημάδι της ψυχής” θα λάβωνε το κορίτσι για πάντα.
Ο Άγγελος της χάρισε στιγμές, ήθελε η ψυχή της να χαμογελάσει, ήξερε πολύ καλά πόσο αγωνίστρια ζωής ήταν, αλλά και πόσο μόνη.
Χάρηκε όταν είδε το χαμόγελο της, ποιος είπε ότι οι άγγελοι μας δεν χαμογελούν και χαίρονται όταν μας βλέπουν ευτυχισμένους!
Ήξερε ότι το βράδυ θα τον σκεφτόταν όπως κάθε βράδυ, όταν έφερνε το μαξιλάρι στην αγκαλιά της και κοιμόταν ολομόναχη, να αντιμετωπίσει κάθε εφιάλτη που θα ερχόταν να της ταράξει τα όνειρα.
“Θα σε ξαναδώ σύντομα του είπε.”
Ήθελε να πιστέψει βαθιά μέσα της, ότι κάτι τάραξε την ηρεμία της ψυχής του.
Στον έρωτα.
Η ελπίδα της για την ευτυχία της ήταν μόνο αυτός, ο λευκός άγγελος με την ωραία ψυχή!
“Θέλω να τρέξω να σε βρω, να σε δω για λίγο από μακριά, μα η πόλη είναι μεγάλη και οι δρόμοι πολλοί, λαβύρινθος θα έλεγα.
Είμαι τόσο μόνη, θα θελα να μου κρατούσες το χέρι, να μου χαμογελούσες, να μου χάριζες μια λέξη σου, να ένιωθα την καρδιά σου!
Πόση η μοναξιά μου, χωρίς εσένα νιώθω μισή!
Τα βράδια με κούρασαν και οι νύχτες φέρνουν όνειρα μελαγχολικά, έρχεσαι στα όνειρά μου για λίγο και φεύγεις!
Παίρνω το μαξιλάρι μου αγκαλιά στέκομαι για λίγο με ανοιχτά τα μάτια, εύχομαι να δω το φως σου, μα ονειρεύομαι ξύπνια!”
Το κορίτσι πήρε ένα λευκό χαρτί και μια πέννα.
Θέλησε να του γράψει δύο λέξεις.
“Βλέπεις όταν μεγαλώνουν τα μικρά αγγελάκια, γίνονται άνθρωποι και φεύγουν από κοντά σου, μένεις μόνος, σκέφτεσαι ότι αυτή ήταν η μοίρα σου.
Να μεγαλώσεις αγγελάκια και να τους κάνεις επίγειους αγγέλους να φέρουν φως στους γύρω τους.
Μετά μένεις μόνος, ναι μην σου φαίνεται περίεργο μόνος, καταλαβαίνεις ότι οι γύρω σου δεν αντιλαμβάνονται ότι υπάρχεις.
Έρχονται και φεύγουν να σου πουν κάτι, οτιδήποτε.
Κάτι που τους πόνεσε, τους έφερε χαρά, μια συμβουλή σου.
Αισθάνεσαι για λίγο όμορφα, μετά η μοναξιά.
