Χριστούγεννα στο Μύλο

“Την Άγια Νύχτα των Χριστουγέννων, ποιος δεν το ξέρει, των μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα λάμπει το αστέρι! “

Το φως ενός κεριού, η φλόγα στο τζάκι να ζεστάνει τα κρύα χέρια των παιδιών.
Το χιόνι να πέφτει πυκνό. 
Στην ξαστεριά το κρύο τσουχτερό.
Το νερό να παγώνει στις βρύσες.
Πόσες ευχές!
Παραμονές Χριστουγέννων η γιαγιά να πλέκει, να κεντάει, να διηγείται παραμύθια.
Η Μάρισα, το κοριτσάκι με τα σπίρτα, ο γέρο Σκρουτζ, ο ευτυχισμένος Πρίγκιπας, όμορφα παραμύθια. 

Τα εγγόνια της δίπλα το ένα στο άλλο να την ακούν και να προσπαθούν να ζεσταθούν!
“Βάλτε ξύλα στο τζάκι, απόψε θα γεννηθεί ο Χριστός, θα πρέπει να βρει μια γωνιά ζεστή στο σπίτι μας!”
“Το άστρο της Βηθλεέμ θα ανατείλει στον ουρανό, τυχερός όποιος το δει, να κάνετε μια ευχή, μπορεί να βγει αληθινή!” 
Το μικρό κοριτσάκι έτρεξε στο παράθυρο, κοίταξε τον ξάστερο ουρανό, το πιο φωτεινό αστέρι, το άστρο της Βηθλεέμ, κάθε χρόνο το έβλεπε στο ίδιο σημείο του ουρανού! 
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, το πιο μεγάλο αστέρι έφεγγε το δρόμο των μάγων.
Το μυστικό της, η ευχή της πάντα η ίδια! 
Το αστέρι στην καρδιά της, στις σκέψεις της! 

Λύκοι κατέβαιναν να βρουν τροφή στα χωριά, δρόμοι κλειστοί από το χιόνι.
Η χαρά των Χριστουγέννων, μήνυμα αισιοδοξίας, ελπίδας,αγάπης στις καρδιές τους! 
Οι καλικάντζαροι είχαν αρχίσει ζημιές και πειράγματα! 
Τα παιδιά δύσκολο να μείνουν ήσυχα, βγήκαν στο χιόνι. 
Το μικρό κοριτσάκι έμεινε για λίγο στην αγκαλιά της γιαγιάς της, ήθελε να νιώσει την αγάπη της, την ζεστασιά της, ήξερε ότι θα ήταν για λίγο ακόμη μαζί τους. 
Ποτέ δεν έφυγε από την καρδιά της.

Οι μέρες αυτές ζωντανεύουν όμορφες αναμνήσεις.
Ίσως να γινόμαστε παιδιά αθώα για λίγο.
Αυτό είναι το θαύμα το Χριστουγέννων!

Τι να θυμηθεί, κοριτσάκι παιχνιδιάρικο, έφηβη και αργότερα!!!……
Πώς αλλάζουν όλα!!! …..
Πόσες αναμνήσεις πίσω της, πόσα όνειρα μπροστά της.