Που η μέρα με την νύχτα αγκαλιάζονται.
Που το ουράνιο τόξο μοιράζει χρώματα στην γη.
Εκεί ο σκανδαλιάρης έρωτας φυλακισμένος είδε την Ελπίδα από μακριά.
Του φάνηκε τόσο όμορφη που όμοιά του πανω στην γη δεν είχε ματαξαναδεί ποτέ κανείς
Ο Έρωτας ερωτεύτηκε την Ελπίδα.
Οι δυο τους μαζί, εκεί που η γη ούτε νυχτώνει αλλά ούτε ξημερώνει.
Εκεί που η φύση μαγεύει.
Ο Έρωτας και η Ελπίδα μαζί ερωτευμένοι για πάντα αυτή την φορά.
Αχώριστοι.
Ο έρωτας να τρυπώνει στις καρδιές των ανθρώπων.
Η Ελπίδα τους δίνει όνειρα ότι θα είναι για πάντα μαζί.
Στην μέρα και στην νύχτα, εκεί που ο χρόνος μένει ακίνητος.
Εκεί που όλα έχουν διάρκεια, που τα συναισθήματα παίρνουν το φως των χρωμάτων.
Εκεί που ξεχωρίζεις την αλήθεια.
Έσμιξαν στην χώρα του Όνειρου.
Εκεί που δεν υπάρχει σκοτάδι.
Που κυριαρχεί φως και ένα χρώμα.
“Ποιό;”
Αναρωτήθηκε κάποιος.
“Μα της Αγάπης.”
Απάντησαν κάποιοι άλλοι και ντράπηκε να ξαναρωτήσει γιατί δεν είχε αγαπήσει ποτέ.
Και μεταξύ μας να σας πω ένα μυστικό ………
Ο Έρωτας επειδή το υποσχέθηκε δεν στεναχώρησε ποτέ πάλι την Ελπίδα.
Συμφώνησαν με την νύχτα, την σελήνη και τα άστρα να κρατήσουν κρυφό το μυστικό του.
Ποιό είναι αυτό;
Έκρυψε καλά το βέλος του στο σκοτάδι της νύχτας, η σελήνη σταμάτησε να φωτίζει το μονοπάτι, το αστέρι έγινε φύλακας της μυστικής πύλης.
Αδιόρθωτο, όμορφο, σκανδαλιάρικο πλασματάκι, δεν μπορεί κανένας να του χαλάσει χατήρι!
Αχ Ελπίδα μου, υπομονή.
“Και έζησαν όλοι καλά εκτός την Ελπίδα…..”
Γιατί Ελπίδα μου!!!!
Μαντέψτε ποιο να είναι το χρώμα της αγάπης;
Γιατί η Ελπίδα δεν μπορούσε να είναι για πάντα ευτυχισμένη;
Το όνομα του Άγγελου Μύθος
