Ο καλοκάντζαρος στα Χριστούγεννα

Δυο τεράστιες πέτρινες ρόδες έρχονταν γύρω γύρω στον πετρόμυλο, έλιωναν τον καρπό, τον έκαναν πολτό.
“Κυρ Αριστείδη φεύγω, να σε βοηθήσω να γεμίσουμε τα μουτάφια, να τα βάλουμε στον πιεστήρα;”
“Πολύτιμη η βοήθειά σου φίλε μου όπως και το λάδι.”
Εβαλαν τον πολτό στα μουτάφια και τα τοποθέτησαν στον πιεστήρα.
“Θα σ’ αφήσω για απόψε, αύριο νωρίς το πρωί θα ΄ρθω να σε βοηθήσω.
Από τον πιεστήρα το λάδι μεταφερόταν στο διαχωριστήρα να ξεχωρίσει από το νερό.
Μετά έπεφτε σε μια δεξαμενή να το αποθηκεύσουν να το βάλουν σε μεγάλα ανοξείδωτα δοχεία, να γίνει η μεταφορά στο σπίτι.
Ο κυρ Αριστείδης άδειασε τα μουτάφια και τα καθάρισε από τον πυρήνα της ελιάς, το λιοκόκι.
Πέρασε η ώρα αρκετά, αισθάνθηκε την ανάγκη να ξαποστάσει λιγάκι.
Το πέτρινο μεγάλο τζάκι, έκαιγε μέρα νύχτα.
Ζεστός ο χώρος μετά από μια σκληρή δουλειά.
Καρύδια, ξινόμηλα και λίγο ψωμί ζυμωτό ήταν το κολατσιό του.
Δεν παραπονιόταν ποτέ.
Ήταν ευχαριστημένος με όσα είχε.
“Ελα εδω μικρή μου, τι κάνεις εδώ έπρεπε να είσαι στο κρεβάτι σου.”
“Μη με μαλώνεις παππού ήρθα να σου κάνω παρέα, να μου καψαλίσεις ψωμί, να το βουτήξουμε στο φρέσκο λάδι.
Όπως κάθε χρόνο, θυμάσαι παππού;”
Ο κυρ Αριστείδης χαμογέλασε.
“Όπως κάθε χρόνο!” Επανέλαβε.
“Δεν πρόκειται να βάλεις εσύ μυαλό ποτέ.
Δεν φοβάσαι τίποτα, μ’ αρέσει αυτό που έχεις.
Σίγουρα στο σπίτι θα ξέρουν που είσαι.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το σκας.”
Κάθισαν μπροστά στο τζάκι, πήρε την μακριά τσιμπίδα, τρύπησε την φέτα το ψωμί στην μέση.
Την έβαλε πάνω από την φωτιά να καψαλιστεί.
Μετά την βούτηξε στο φρέσκο λάδι.
“Νόστιμο παππού!
Θα σπάσουμε καρύδια και θα μου καθαρίσεις μήλα.
Έχεις και μαύρες σταφίδες, ραζακιά!”
“Όλα τα έχω, σε περίμενα, ήξερα ότι θα ερχόσουν.”
“Και ρόδια και κυδώνια !”
Αναφώνησε η μικρούλα ενθουσιασμένη!
Κάθισαν δίπλα στο τζάκι και άρχισε τις ιστορίες.
“Παππού όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σαν και σένα, δυνατή, έξυπνη και σοφή.
΄Ηρθε, θα τον φωνάξεις έτσι δεν είναι;”
“Ναι Δανάη μου ήρθε, είναι μέρες εδώ.
Δεν είμαι τόσο δυνατός όσο πιστεύουν όλοι, αν δεν είχα βοήθεια τα βράδια δεν θα τα κατάφερνα.
Μεγάλωσα πολύ μικρούλα μου.
Είναι το μυστικό μας Δανάη μου.