Ο ηλικιωμένος παιχνιδοποιός προσπαθούσε να τελειώσει τις παραγγελίες των παιδιών.
Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν.
Μετά από μια δύσκολη και κοπιαστική μέρα στάθηκε στο παράθυρο.
“Τι αναποδιασμένη χιονοθύελλα είναι αυτή τώρα που ξέσπασε;
Ήρθε ο χειμώνας πολύ νωρίς.” Συλλογίστηκε.
Είχε ρίξει πάγο και έκανε πολύ κρύο.
Έφερε μέσα το μεγάλο κλουβί.
Μερικά πουλιά κινδύνευαν να παγώσουν από την απότομη αλλαγή του καιρού.
Θα έβρισκαν όλο το χειμώνα καταφύγιο στο μικρό του εργαστήριο.
Θα μοιραζόταν μαζί τους στέγη και συντροφιά!
Άλλωστε ήταν μόνος στο βουνό, θα του ήταν ευχάριστη η παρέα των μικρών του φίλων.
Φιλοξενούσε διάφορα πουλιά αδύναμα να πετάξουν, να προστατευτούν τις κρύες αυτές μέρες.
Τοποθέτησε το κλουβί κοντά στο τζάκι για περισσότερη ζεστασιά.
Η γάτα του με την φουντωτή ουρά και την απαλή γούνα της περιτριγύριζε το κλουβί.
“Φύγε πέρα μακριά, ξουτ, δεν είναι για σένα.” Την μάλωσε.
Ο πιστός σκύλος του, ήταν ανήσυχος.
Προστάτευε τα νεογέννητα κουταβάκια του.
“Ναι φίλε μου, κόπασε ο αέρας, από ότι φαίνεται θα πέσει πολύ χιόνι στα βουνά.
Θα κλειστούμε μέσα για τα καλά!
Τώρα πέφτει το κοκορόβι, μοιάζουν σαν μικρές μπαλίτσες ζαχαρωτών.*”
*κοκορόβι (χιόνι παγωμένο σαν μικρές μπαλίτσες, ξέρουμε ότι όταν πέφτει πρώτο το κοκορόβι θα έρθει βαρύς χειμώνας με πολύ χιόνι.)
Πήγε στο στάβλο, έλεγξε τα άλογα και τα άλλα ζώα.
“Δύσκολη βραδιά.” Μονολόγησε.
Πρόσθεσε περισσότερη τροφή .
Άχυρο, κριθάρι, σιτάρι, καλαμπόκι, είχε γεμίσει την αποθήκη να μην πεινάσουν τα ζώα του.
Μερικές τρυφερές, χλωρές κλάρες από διάφορα φυτά του δάσους πρόλαβε και μάζεψε το πρωί.
Μπήκε στο σπίτι κάθισε δίπλα στο τζάκι κοντά στο παράθυρο.
Άναψε ένα κερί να φωτίσει το χώρο στο μεγάλο τραπέζι.
Η λάμπα πάνω στο τζάκι έφεγγε στο μικρό του εργαστήρι.
Άρχισε να σχεδιάζει κάποια παιχνίδια.
Ήθελε να είναι μοναδικά, πρωτότυπα.
Κάθε χρόνο ο άρχοντας της περιοχής του έστελνε παραγγελίες για τα παιδιά του.
Τα πιο όμορφα τα σχεδίαζε και τα έφτιαχνε ο ίδιος.
Ποτέ δεν είχε απογοητεύσει τα παιδιά, είχε αποκτήσει την καλύτερη φήμη.
Ο καλύτερος παιχνιδοποιός της περιοχής.
Φέτος είχε ειδική παραγγελία παιχνιδιων για τα δίδυμα κοριτσάκια του άρχοντα της πόλης.
Οι ώρες περνούσαν, συνέχιζε να σχεδιάζει όταν άκουσε τους λύκους μες στο σκοτάδι να κατεβαίνουν την πλαγιά και τα ζώα ανάστατα στο στάβλο.
