Ο καλοκάντζαρος στα Χριστούγεννα

Κάποτε σ’ ένα μικρό, πέτρινο χωριό χτισμένο στην πλαγιά του βουνού, οι κάτοικοι ζούσαν μόνο με το βιος τους, την σοδειά τους.

Παρότι ήταν πολύ κοντά στην πόλη, οι δυσκολίες να το επισκεφτείς μεγάλες.

Η δημοσιά που οδηγούσε στο χωριό ήταν δυσχερή, επικίνδυνη, κουραστική.

Για αυτό σπάνια είχαν επισκέπτες.

Απέφευγαν να μετακινηθούν, οι στροφές πολλές να κατέβουν στην κοντινή πόλη.

Τα εδάφη της περιοχής ήταν εύπορα, καλλιεργούσαν και ευδοκιμούσαν ότι και να φύτευαν.

Τέλος του φθινοπώρου, άρχιζε σιγά σιγά το μάζεμα της ελιάς.

Καθένας έπαιρνε την σειρά του στην παραγωγή του λαδιού.

Τα κτήματα πολλά και η σοδειά πλούσια.

Έπρεπε να είχαν τελειώσει το μάζεμα των καρπών της ελιάς, πριν τα Χριστούγεννα.

Ιδιαίτερα στα κτήματα που βρίσκονταν χαμηλά στο ποτάμι.

Με την βροχή θα λάσπωναν οι δρόμοι και στο πρώτο χιόνι θα έκλειναν.

Τα άλογα, τα μουλάρια και τα μικρά γαϊδουράκια ήταν δύσκολο να κουβαλήσουν τα σακιά.

Εκείνη την χρονιά άργησαν πολύ να αρχίσουν το μάζεμα, θα τους έπαιρνε ίσως και μετά τα Χριστούγεννα η συγκομιδή.

Στο πέτρινο, παλιό λιοτρίβι δούλευαν μέρα νύχτα.

Ο παππούς της μικρής Δανάης εργαζόταν στην βάρδια του.

“Θα δουλέψεις νύχτα κυρ Αριστείδη απόψε.

Ξέρεις πολύ καλά την δουλειά και σε εμπιστεύομαι.

Κοντεύουν Χριστούγεννα δεν θα προλάβουμε να τελειώσουμε.

Είναι κρίμα κάποια σπίτια να μείνουν χωρίς λάδι.” είπε ένας λιοτριβιάρης.

Ο κυρ Αριστείδης πρωτομάστορας της δουλειάς σαν νύχτωσε πήγε στο λιοτρίβι για την βάρδια του.

Η μικρή Δανάη ήθελε καιρό να επισκεφτεί τον παππού της.

Να δει για πολλοστή φορά πως γίνεται η παραγωγή του λαδιού.

΄Οταν αποκοιμήθηκαν όλοι, σηκώθηκε κρυφά, πατώντας στις μύτες των ποδιών της και πήγε να βρει τον παππού της.

Είχε κρυφακούσει και ήξερε ότι εκείνη την νύχτα θα δούλευε μόνος του.

Έτσι θα είχε την ευκαιρία να είναι με τον παππού της.

Μόλις σουρούπωσε κίνησε ο κυρ Αριστείδης για την δουλειά.

“Θα σε βοηθήσουμε στη πλάστιγγα να ζυγίσουμε τα σακιά, να πλύνουμε τον καρπό.

Μετά αφήνουμε την υπόλοιπη δουλειά σε σένα.”

Ο κυρ Αριστείδης έμεινε μόνος.

Έβαλε τις ελιές να πλυθούν και να διαχωριστούν από τα φύλλα .

Άνοιξε την μεγάλη χοάνη και έπεσαν σ’ έναν χώρο να αρχίσει η παραγωγή λαδιού.

banner_home_2

Δημοσίευση

Share on facebook
Share on twitter
Share on email
0 0 Votes
Article Rating
Εγγραφή
Ειδοποίηση για
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
Δείτε Όλα Τα Σχόλια