Περιπλανόμενη στο στενό χωμάτινο δρομάκι αρκετή ώρα.
Είχε χαθεί από τους υπόλοιπους ιππείς.
Αυτή και το άλογό της θα τους έβρισκε η νύχτα μόνους.
Έπρεπε κάπου να κατασκηνώσουν και να ξεκουραστούν πριν έρθει για τα καλά το πυκνό σκοτάδι.
Η περιοχή φαινόταν ακατοίκητη και το δάσος πυκνό.
Ακολούθησε το μικρό, χωμάτινο δρομάκι ανάμεσα στις πυκνές φυλλωσιές.
Βρέθηκε μπροστά σε μια σκουριασμένη καγκελόπορτα που την είχε περικυκλώσει η πυκνή βλάστηση.
Αναρωτήθηκε που να οδηγούσε.
Έσπρωξε την καγκελόπορτα και η βαριά σκουριασμένη αλυσίδα που προστάτευε την είσοδο, έπεσε στο χώμα.
Έπρεπε να συνεχίσει το σκοτάδι γινόταν όλο και πιο πυκνό.
Η βλάστηση μαζί και η υγρασία του χώρου ήταν κάτι που δεν είχε δει και αισθανθεί ποτέ ξανά.
Χρώματα και αρώματα της φύσης την ταξίδευαν πρωτόγνωρα!
Σαν κάτι να την μετέφερε σε έναν διαφορετικό χρόνο.
Ο μεγάλος κήπος με τις τριανταφυλλιές και τα μεγάλα πυκνά δέντρα περιστοίχιωναν το μικρό δρομάκι.
Είχε θάρρος, έπρεπε να συνεχίσει.
Η διαίσθηση της της έλεγε ότι αν έμενε λίγο ακόμα στην ύπαιθρο θα κινδύνευε από τα άγρια ζώα του δάσους.
“Θα ακολουθήσω το δρόμο μέχρι το τέλος.” σκέφτηκε
Άλλωστε δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω ήξερε ότι είχε χαθεί.
Δεν θα έβρισκε το δρόμο στο πυκνό δάσος και το σκοτάδι.
Στο τέλος του δρόμου φάνηκε ένα μεγάλο σπίτι, ένα παραμυθένιο παλάτι, μια βίλα.
Ομοιά της δεν είχε φανταστεί ότι υπήρχε.
Κατέβηκε από το άλογό της μπροστά στα μαρμάρινα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στην κεντρική είσοδο της εγκαταλελειμμένης βίλας.
Κοίταξε γύρω της, “εδώ θα μείνουμε απόψε αγαπημένη μου Ντόλυ” ψιθύρισε στο άλογό της.
Άφησε το πιστό της άλογο στον κήπο και ανέβηκε τα σκαλοπάτια.
Έσπρωξε την μεγάλη σκαλιστή ξύλινη πόρτα.
Έτριξε καθώς άνοιγε να αποκαλυφθεί η εσωτερική σκοτεινή πλευρά του εγκαταλελειμμένου σπιτιού.
Η υγρασία του χώρου έφερνε πολλές μυρωδιές του παλιού καιρού.
Ο ιστός από τις αράχνες είχε καλύψει αρκετά την είσοδο.
Κοίταξε με μεγάλη περιέργεια το εσωτερικό.
Ένας μεγάλος χώρος υποδοχής μπροστά της και ένα τεράστιο σαλόνι .
Μια μεγάλη εσωτερική ξύλινη σκάλα οδηγούσε στο πάνω μέρος του σπιτιού.
Δεν δίστασε προχώρησε λίγο να εξερευνήσει το χώρο.
Μπήκε στο μεγάλο σαλόνι, κοίταξε γύρω της.
Όλα φαίνονταν πολύ ήσυχα.
Στάθηκε μπροστά στον καναπέ αρχίζοντας να εξερευνά ένα ένα τα αντικείμενα που βρίσκονταν γύρω της.
Βεβαιώθηκε ότι ήταν μόνη, έβγαλε από το μικρό σακίδιο της ένα μικρό φακό.
