Την έσπρωξε με όση δύναμη είχε και μπήκε στο εσωτερικό μέρος στον μεγάλο κήπο!
Έμεινε να κοιτάζει γύρω της ενθουσιασμένη, μεγάλα πυκνά δέντρα έκαναν την εμφάνισή τους, ακολούθησε το πέτρινο μονοπάτι που ανοιγόταν μπροστά της.
Βιαζόταν να μπει στον πύργο πριν σκοτεινιάσει για τα καλά!
Η μυρωδιά των ρόδων και σίγουρα πολλών άλλων σπάνιων λουλουδιών σκόρπιζαν τα άρωμάτα τους.
Στο φως του ήλιου θα τα έβλεπε όλα, θα ήταν ξεκάθαρα, τώρα έπρεπε να βιαστεί να βρει καταφύγιο μέσα στον πύργο να περάσει την νύχτα!
Σφίκτηκε η καρδιά της στο στήθος καθώς έσπρωχνε την πόρτα της εισόδου, ένα τρίξιμο ακούστηκε και ο ιστός της αράχνης μπλέχτηκε στα μαλλιά της, δεν είχε άλλη επιλογή έπρεπε να προχωρήσει στο εσωτερικό του πύργου να γίνει το καταφύγιο της για την αποψινή βράδια.
Δεν είχε που αλλού να πάει!
Φόβος δεν χωρούσε στο μυαλό της!
Προχώρησε ένα βήμα, δεν μπορούσε να δει τίποτα, σκοτάδι είχε καλύψει τα πάντα, ευτυχώς είχε πάρει το σακίδιο μαζί της, το λιγοστό φως από ένα φακό την βοήθησε να δει!
Φάνηκε μια πελώρια σκάλα, έπρεπε να την ανέβει, τι την περίμενε ούτε ίδια δεν ήξερε, έπρεπε τουλάχιστον να προστατεύσει τον εαυτό της από τα αγρίμια της νύχτας, το κρύο και την υγρασία!
Τον εξωτερικό κόσμο περίπου τον ήξερε ή τον φανταζόταν, κάποιο άγριο ζώο σίγουρα θα την κατασπάραζε, δεν θα έβλεπε το φως του ήλιου το πρωί αυτό ήταν σίγουρο.
Τώρα έπρεπε να ανακαλύψει που θα ξεκουραστεί για λίγο γιατί για να κοιμηθεί ούτε που το σκεφτόταν!
Μόνη ανέβαινε τα σκαλοπάτια, ένιωθε όμως ότι κάποιος την ακολουθούσε!
Τι να ήταν άραγε, αλήθεια ή το φανταζόταν!
Ξεχάστηκε για λίγο έπρεπε να προσέξει, το ανέβασμα της σκάλας δεν ήταν εύκολο.
Πιάστηκε να στηριχθεί από την ξύλινη κουπαστή.
Κοιτούσε στο χώρο δεν μπορούσε να διακρίνει κάτι.
Μπροστά της με δυσκολία ξεχώρισε έναν μεγάλο διάδρομο.
Έπρεπε να διαλέξει πως να κινηθεί!
Με τόσο λιγοστό φως δεν ξεχώριζε πολλά πράγματα, κάποια παλιά έπιπλα στεκόταν χρόνια εκεί λες και την περίμεναν, ήθελαν να την καλωσορίσουν!
Διάλεξε μια πόρτα στην τύχη, μπήκε στο μεγάλο δωμάτιο, ένα τεράστιο κρεβάτι στην μέση στόλιζε επιβλητικά το χώρο, έπρεπε για λίγο να ξεκουραστεί!
Της φάνηκε πως ήταν στρωμένο μόλις πριν λίγο μόνο για αυτήν.
Είχε ξεχάσει τους φόβους της, ένα ωραίο άρωμα είχε απλωθεί στο χώρο που την έκανε να θέλει να κοιμηθεί, ξάπλωσε στο μεγάλο κρεβάτι και φανταζόταν πως ήταν σπίτι της!
Δεν είχε άλλη επιλογή.
Ένας γλυκός ύπνος της πήρε μακριά τις σκέψεις της, έκλεισε τα μάτια της και μπήκε στην χώρα των ονείρων να την ταξιδέψει γλυκά!
Όνειρο ή αλήθεια!
Κάποιος της χάιδευε τα μαλλιά και της μιλούσε τόσο γλυκά, έλα να παίξουμε της είπε, άνοιξε τα μάτια της και ένα όμορφο ξανθό κοριτσάκι με καταγάλανα μεγάλα μάτια στεκόταν δίπλα στο μεγάλο κρεβάτι!
