“Ηρθε η τσούπα να μας δει!”
“Αχ βρε τελειόδαιρε.
Μην κραίνεις δυνατά θα την τρομάξεις.
Έλα Μιτς πάμε στα ζα.
Να την αφήσουμε λίγο να ξεκουραστεί.”
“Έχει κρύο γυναίκα θα κάτσω στη φωτιά να πυρωθώ
Φερ’τον κεψέ να βγάλω τα καρύδια από την γωνιά, θα καούν, έχει πολύ φωτιά.
Δεν βρίσκω την μάσια.”
“Μιτς η λάγια κρούτα θα γεννήσει. – (λάγια* ασπρόμαυρη, κρούτα* προβατίνα)
Θα χρειαστώ βοήθεια.
Βάλε τα τσουράπια σου και φόρεσε τα κουπούτσ*. – (*παπούτσια)
Θα σου σηκωθεί το πούσι, να πάμε απάνεμα στο αχούρι.
Έριξε κοκορόβι* στην μαύρη ώρα. – (*το πρώτο παγωμένο χιόνι)
Πάρε και την βασταγκούρα γιατί θα διπλωθείς και θα γκρεμοτσακιστείς στα λιθάρια.
Ψε με σκάλε ζόγκαν*. – (*χθες πάτησες το κλωσόπουλο)
Τι έχεις στο κριεκούκι* σου, μοιάζει με κουγκάλ*. – (*κεφάλι σαν κουκί, κολοκύθα)
Να προσέχεις το τσινιάρικο μουλάρι, όλο τσινάει θα τα *κουτρουβαλιάσει όλα. -(*παραμάζωμα)
Ρίξε μερικά κρότσαλα στην φωτιά.
Να φουντώσει να ζεσταθεί η τσούπα.
Και μην πηγαίνεις *βερεβά. – (*πλάγια σαν τον κάβουρα)
Πιας ντε κριπ* να ρίξω πίσω από την πόρτα. – (*πιάσε το αλάτι)
Χορτάσαμε μουσαφιραίους.
Δεν θέλουμε άλλους.
Τελείωσαν και τα φοντάν*. – (*σοκολατάκια)
Φέρε και λίγο ουγ* από την πηγή.” – (*νερό)
“Τρελάθηκες γυναίκα όλο λες-λες από τα ξημερώματα.”
“Και εσύ τι πρόβλημα έχεις.
Θα σου δώσω μια να σου έρθει η σκούφια γύρω που θα μου πεις εσύ.
Αν δε τα πω σε σένα σε ποιον θα τα πω.
Να βρω κανά ξένο.
Νιέτε, ντιπ μυαλό δεν έχεις.”
“Ωχ δεν σ΄ αντέχω πια, πάμε έξω.”
“Η μπούκουρα εμπίλια* σου ζήτησε μπουκ* και βερ* δεν θέλει λέει άλλο κλιούμιστ.”
– (όμορφη κόρη – ψωμί – κρασί – γάλα)
Γιο, ούγ* να της δώσεις έχει και πολύ στη βρύση.” – (*όχι, νερό)
