Στην αυλή τα παιδιά παίζουν ακούς;
1 – νιουτ, 2 – μπι
3 – κατρ., 4 – τες
5 – πες, 6 – νταστ
7 – στατ, 8 – πεπεμ
9 – νιουντ, 10 – ντιετ
“Δεν ξέρουν να τα πουν καλά τα λόγια.
Πάει χάθηκαν οι ντόπιοι, πλάκωσαν οι γραμματιζούμενοι στο χωριό.”
“Σχολείο παν, τα έβαλες και με τους δασκάλους. “
“Δε βεμ” – (*θα παω)
“Που στο σχολείο.”
“Που το έχεις το μυαλό σου, να παίξω με τα παιδιά, να τους τα μάθω σωστά.”
“Τρελάθηκες γυναίκα. “
“Πως νομίζεις θα μάθουν μόνο από το σχολειό.”
“Να τα βγάλω πέρα μαζί σου, ποτέ.”
Στρώθηκαν όλοι μαζί στο τσιμέντο της αυλής.
“Τζούμπα-Τζούμπα μιέλεται, Τζούμπα-Τζούμπα φιέλεται.”
-(*τζούμπα – καμπούρα, ή κορυφές βουνών)
-(Τζούμπα Τζούμπα Συννεφιά, τζούμπα τζούμπα ξαστεριά)
“Κουριμπέμι, κουριρίνι, σιπυρτέκιζα ερεβίμι.”
-(Πότε γίναμε, πότε μεγαλώσαμε, σαν το κλαράκι πεταχτήκαμε.)
Ποιος εσκούντι ντάρβενε. – (*Ποιος εκούνησε την αχλάδια.)
Ρούσε με ντε μπάρδενε. – (*Η ξανθιά με την μελαχρινή.)
Με κοτσίδες δραγκολιέ. – (* Εσύ που έχεις κοτσίδες σαν δραγκολιά.)
Κι τσι μπούκουρα τσι γε. – (Πόσο όμορφη είσαι.)
“Μιτς ντουβάρια θα μείνουν τα παιδιά, πάει χαθήκαμε.”
“Γυναίκα αί γυναίκα.”
“Έχω αυτιά ακώ Μιτς.”
“Τρως τα δρογκαλα γυναίκα.
Κάτσε να ξαποστάσεις και άσε και μένα στην φωτιά να πυρωθώ.”
Μην είσαι *κουρκουσάρα. – (*κουτσομπόλα)
Όλο αγγελέβεις, γίνε και λίγο καρμίρα. – (*Όλο δίνεις)
