Πήρα μαζί μου μια αποσκευή
Της καρδιάς μου, τις αναμνήσεις!
Ούτε ένα φιλί, ένα χάδι της τελευταίας στιγμής μπόρεσα να κλέψω.
Έφυγα δίχως να σε κοιτάζω στα μάτια
Ένα σφίξιμο, ένα πόνο μ’ αγκάλιαζαν.
Κυρίευσαν το κορμί και ένιωθα να πονώ.
Να θέλω να κλάψω που δεν σ’ έχω.
Ακόμα μια φορά μακριά, μέσα στις τόσες.
Το πρωινό ξύπνημα άδειο, να περιμένω να ‘ρθει μια καλημέρα.
Αλήθεια δεν μου είπες ποιος τόπος θα σε φιλοξενεί.
Ποια θάλασσα θα σ’ αγκαλιάζει.
Μόνη θωρρώ μακριά την θάλασσα.
Θύμισε του την αγκαλιά μου.
Αγκάλιασε τον για μένα.
Χάιδεψε τον απαλά.
Του αρέσουν τα χάδια.
Πες του πως είναι από μένα.
Το δροσερό αεράκι παρακαλώ να σου φέρει την καλημέρα μου και τις κόρες του ήλιου, τις ηλιαχτίδες να σου χαϊδεύουν απαλά το σώμα.
Μόνη μου, στο δρόμο που ήρθες.
Στο δρόμο που έμαθες, περπατώ.
Κοιτάζω και φαντάζομαι να έρχεσαι να με παίρνεις αγκαλιά.
💦💦💦💦💦
Να ανοίγεις τα μάτια σου νωρίς το πρωί.
Να αντικρίζεις την ανατολή.
Εκεί μακριά στο βάθος, την θάλασσα.
Το απαλό αεράκι να δροσίζει το αυγουστιάτικο πρωινό.
Μηνύματα από μακριά απρόσωπα.
Και όμως είσαι εδώ στην καρδιά μου, στην ψυχή μου.
Να σου στέλνω μηνύματα σε σκέψεις.
Μια φωτογραφία σου να θαυμάζω τον άντρα που αγαπώ.
Την ομορφιά του, την δύναμη του, την αγάπη του, την ψυχή του!
Θέε μου πόσο πολύ σ’ αγαπώ!
Είσαι μακριά μου και εγώ σ’ έχω στην ψυχή μου εδώ μαζί μου.
💦💦💦💦💦
Σ’ επισκέφτηκα στην αγκαλιά της θάλασσας.
Κολύμπησα μαζί σου.
Στα ίδια νερά.
Ύστερα κοίταξα το γαλάζιο του ουρανού.
Και είδα τα μάτια σου.
Ίδια με το βλέμμα σου.
💦💦💦💦💦
