~ 33 ~
“Δεν είσαι ο φίλος που ξέρω.
Τι έγινε.
Τσιγάρο, πιοτό και ουσίες δεν ταιριάζουν σε σένα.
Ερωτική απογοήτευση ;”
Ήξερε πόσο συναισθηματικός είναι.
Άλλωστε αυτό δεν λάτρεψε από την αρχή.
Η ερωτική χημεία ποτέ δεν υπήρξε μεταξύ τους.
Η αληθινή φιλία τους κέρδισε.
Η παλιά γειτονιά “Άγιος Παύλος”
Η παρουσία της οι κινήσεις της δήλωναν μια απλότητα.
Περπάτησαν αρκετά, ο φίλος της έπρεπε να συνέλθει, το πιοτό τον είχε κάνει λιώμα.
Τους βρήκε το χάραμα να μιλούν σε μια μουδιασμένη Αθήνα.
Κάποιος ξερνούσε σε μια γωνιά.
Σε μια βελόνα καρφωμένη στο δέντρο ίσως λίγο πριν κάποιος άλλος βρήκε ευχαρίστηση σε ουσίες που σε ταξιδεύουν σε όνειρο δίχως επιστροφή.
Ίσως να υπήρχαν κάνα δυο απελπισμένοι ρομαντικοί αγκαλιασμένοι σε κάποιο παγκάκι.
Η γνωστή γειτονιά της πλατείας Βάθης, δίπλα ο Άγιος Παύλος.
Πόσα όνειρα γκρεμίστηκαν ή άλλαξαν κατεύθυνση.
“Θυμάσαι, σ΄ αυτό το παγκάκι κάναμε σχέδια όλη η παρέα για μια υπέροχη ζωή που θα μας οδηγούσε στην ευτυχία.
Αυτή ήταν η γειτονιά μας μετά το σχολείο.
Αυτά και τα όνειρα μας.
Να πετάξουμε να δούμε τον κόσμο από άλλες κορυφές, γειτονιές πράσινες χωρίς δάκρυα και αβεβαιότητα.”
“Σ΄ αυτές εδώ τις γειτονιές κάθε βράδυ ο νόμος απουσιάζει και κάθε νύχτα γκρεμίζονται τα όνειρα.
Νόμος, ποιος νόμος;
Ένα παράθυρο ανοιχτό στον ήλιο, ξαφνικά γεμίζει μαύρη συννεφιά, καταστρέφει κάθε όνειρο που θέλει να πετάξει.
Να φύγει να μην ξεφτιλίζεται πια.
Να βρουν τα παιδιά μια άλλη γειτονιά χωρίς σύριγγες για παιχνίδι
Η πορνεία βασιλεύει και τα ναρκωτικά το ήπιο χάπι της χαράς.
Το βράδυ όλα αλλάζουν.”
“Σαν ξημερώνει μια άλλη ζωή έρχεται στο φως, σε ξεγελάει.
Η πλατεία φαίνεται ήρεμη, σαν να ξεκουράστηκε από την καθημερινότητα.
Και όμως σε κάθε γωνιά της η νύχτα έκρυψε τα άθλια μυστικά της.
Στο ξημέρωμα τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο.
Οι μεγάλοι κερδίζουν το ψωμί τους.
Την μέρα φαίνονται όλα ήσυχα.”
Περάσαμε από τα σχολεία που μας φιλοξένησαν.
