“Καταδικασμένοι Έρωτες Ι”

~ 55 ~

“Οδυσσέα θα σε ξαναδώ.

Να πας στο σχολείο ακούς.”

Οι πολλές υποχρεώσεις δεν την άφηναν να σκεφτεί καθαρά.

Τι και αν είχε κερδίσει χρήματα και δόξα.

Η ζωή της ήταν άδεια.

Ένα παιδί δικό της, το χαμένο της παιδί.

“Άργησες πολύ σήμερα.

Δεν το συνηθίζεις.

Θα αναλάβουμε έναν καινούργιο κλάδο.

Φωτογράφιση και συνεντεύξεις.

Αυτή την φορά από παιδιά.

Κάποιοι γονείς θα συνεργαστούν μαζί μας.

Με την προϋπόθεση να μην τα κουράσουμε.”

Το πρόσωπο της Δανάης έλαμψε καθώς έμπαινε στο στούντιο φωτογράφισης.

Λίγο παράμερα ο Δημήτρης με τις κάμερες θα έπαιρνε συνέντευξη.

Θεϊκοί άγγελοι κατέβηκαν στην γη.

Γεννήθηκε η αθωότητα σε κάθε ανθρώπινη ψυχή.

Γεννήθηκαν τα παραμύθια.

Γεννήθηκαν τα παιδιά.

Τα όνειρα ταξίδεψαν και γνώρισαν την μέρα.

Μια από τις ωραιότερες μέρες της ζωής της,

Τα αγγελούδια που βρέθηκαν στο studio να αλλάξουν τον κόσμο με την αθώα ομορφιά τους.

Το χαμογελό τους έλαμψε στις ψυχές τους και η αθωότητα τους τρύπωσε στις καρδιές όλων των διοργανωτών της εκπομπής.

Εντυπώσεις και συναισθήματα γεννήθηκαν μέσα τους.

Η Δανάη κατάλαβε πως ένα λάθος είχε κάνει στην ζωή της.

Είχε χρόνο να το διορθώσει.

“Θα γίνω ανάδοχη μητέρα.

Θα υιοθετήσω τα δίδυμα.

Ο Οδυσσέας θα πηγαίνει σχολείο.

Θα βοηθάω την οικογένεια.”

Ήταν αργά την νύχτα, οδηγούσε στην άδεια πόλη.

Πέρασε από την γνωστή γωνιά.

Θυμήθηκε τον Οδυσσέα.

Αναρωτήθηκε πώς τα βγάζει πέρα η οικογένεια τόσα παιδιά.

Εκείνη την στιγμή θυμήθηκε την φωτογράφιση.

Μια ιδέα, μια σκέψη, θα άλλαζε την σκληρή και άδεια ζωή της.

banner_home_2

Δημοσίευση

Share on facebook
Share on twitter
Share on email
0 0 Votes
Article Rating
Εγγραφή
Ειδοποίηση για
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
Δείτε Όλα Τα Σχόλια