~ 48 ~
Οι έξι ωραίες αρχαίες κόρες του ερεχθείου τελούν γνωστούς χορούς προς τιμήν της Καρυάτιδας Αρτέμιδος.
“Τι ειρωνεία σκέφτηκε, πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα.
Η δεύτερη απήχθει βάναυσα από τον λόρδο Έλγιν προκαλώντας μεγάλη καταστροφή στον ναό.”
Θυμήθηκε στο Βρετανικό Μουσείο την ξενιτεμένου Καρυάτις, φορεί διάδημα, τεσσάρων κόκκων, το οποίο αναφέρει, ότι είναι η Μεγάλη Μητέρα Αρτέμιδα.
Τα κρητικά ιερογλυφικά pi και ti στο στήθος της λένε “Μεγάλη Μητέρα Αρτέμιδα, θέα γονιμότητας, πότνια θηρών.
“Ελπίζουμε να έρθεις κάποτε κοντά στις αδελφές σου.”
Τα πλακόστρωτα στενά, στρωμένα από γιασεμιά μοσχοβολούν αρώματα.
Οδηγούν στην αρχαία ρωμαϊκή αγορά και φτάνουν στο Μοναστηράκι.
Στην μεγάλη πλατεία όλοι περιμένουν να δουν τους θεούς του Ολύμπου να φέρνουν δώρα.
Και πάνω στο βράχο της Πνύκας και του Αρείου Πάγου να αποφασίζουν για την ελληνική χορωδία της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, κωμωδίας εμπνευσμένα από τους Σοφοκλή και τον Ευριπίδη Μέγιστοι στην χορωδιακή γραφή.
Ο Ηριδανός περιμένει στην κοίτη του να δροσιστούν θεότητες και θνητές.
Να αρχίσει η ζωή όπως παλιά.
Να ζωντανέψουν τα παζάρια στην αρχαία αγορά.
Και η Αθήνα μας να μεταμορφωθεί στην πόλη του φωτός και του πολιτισμού.
Ο Ποσειδώνας με την τρίαινα του να χτυπήσει το βράχο, να αναβλύσει ξανά αλμυρό νερό, να σχηματιστεί η λίμνη “ερεχθηιδα”.
Και η Αθηνά με την δύναμη της σοφίας της να χτυπήσει με το πόδι της το έδαφος να φέρει την ελιά γεμάτη καρπούς..
Να ξαναζωντανέψει η παλιά Αθήνα.
“Δανάη, τέτοια ώρα εσύ εδώ!
Σ΄ έψαχνα για μια ιδιαίτερη φωτογράφιση.”
Η Δανάη επανήλθε στην πραγματικότητα.
“Τι θέλεις εσύ τέτοια ώρα εδώ;”
Δανάη ξέρω τις συνήθειες σου, σε γνωρίζω χρόνια, όταν δεν είσαι σπίτι σου έρχεσαι εδώ για περίπατο, κάτω από την Ακρόπολη.
Πόσες φορές μου έχεις πει ότι αυτό το μέρος έχει μια περίεργη θετική ενέργεια που σε ταξιδεύει και ξεχνάς ποιος είσαι.
Νιώθεις ότι περπατάς μαζί με τον Σοφοκλή, τον Αριστοφάνη”
