~ 5 ~
Αναμνήσεις – κρυφά μυστικά.
Συνήθιζε να μην μιλά από πολύ μικρή.
Πραγματικά ποτέ δεν κατάλαβε αν αυτό ήταν φυσιολογικό ή όχι.
Τα όνειρα – αυτά την τρόμαζαν και αυτά της χάριζαν ζωή.
“Σςς μην μιλάτε δυνατά θα την ξυπνήσετε.
Πάμε στην κουζίνα να σας φτιάξω καφεδάκι.
Θα σας πω το φλυτζάνι.”
“Εχεις και λίγο κόκκινο κρασί.
Ξέρεις εσύ από αυτό το κοκκινέλι.”
“Πάμε όλα θα τα βρούμε, έχω να σας πω πολλά.”
“Προχθές είχαμε μια συζήτηση με τον Σπύρο.
Δεν έλεγε να καταλάβει.
Απορώ πως τον παντρεύτηκα.”
“Σιγά τώρα μην μας πεις ότι και εσύ ότι δεν τον ήθελες κιόλας.
Από μικρή μας έλεγες θα παντρευτείς τον Σπύρο.
Τον έβλεπες στο αλώνι καθώς έπαιρνε την κατηφόρα για τον καφενέ και μας έτρεχες τάχα τυχαία να τον συναντήσουμε να τον ξεμοναχιάσεις.”
“Καλέ τις προάλλες δεν μας έλεγες πόσο πολύ τον θέλεις ακόμα.
Πόσο άντρας είναι.”
“Πήρατε πολύ αέρα, το κορίτσι κοιμάται δίπλα στο ντιβάνι.”
Η μικρούλα είχε ξυπνήσει προ πολλού και παρακολουθούσε την συζήτηση.
Δεν ήθελε να την καταλάβουν.
Μπορούσε έτσι να μάθει πολλά μυστικά που δεν επιτρεπόταν να της πουν.
Μπορούσε να ονειρευτεί την κάθε σκηνή της συζήτησης τους.
Άλλωστε οι πρωταγωνιστές ήταν πρόσωπα που ήξερε πολύ καλά.
Λάτρευε τις κουβέντες των γυναικών.
Καταλάβαινε πια τι μπορεί να σημαίνει σχέση ερωτική.
Είχε μεγαλώσει αρκετά.Το στήθος της ίσα που ξεχώριζε.
Πλησίαζαν και οι μέρες που θα γινόταν πια γυναίκα.
Καιρό τώρα έβλεπε κόκκινα σημάδια στο εσωρουχό της.
Ήταν τόσο ήσυχη, δεν έπαιρναν χαμπάρι, συνέχιζαν να συζητούν για κρυφές ερωτικές σχέσεις.
Στάθηκε σε μια κουβέντα.
Θέλησε να γίνει και αυτή γυναίκα για λίγο.
