~ 81 ~
Πάντα πίστευε ότι κάποιος έρχεται στην ζωή σου την στιγμή που τον χρειάζεσαι.
Χρειαζόταν το θάρρος, την δύναμη, το ψυχικό σθένος, την σοφία της.
Μια προσωπικότητα που συναντούσες σε συνδυασμό συναισθημάτων και λογικής.
Ίσως ήταν η στιγμή να προχωρήσει.
Να τελειώσει με τις καυτές εκκρεμοτητες που την βασάνιζαν να δυναμώσει την ψυχή της.
Αυτή η γυναίκα είχε άλλον αέρα.
Ένιωθες προστασία κοντά της.
Στις καταιγίδες της ζωής σου που ξεσπούσαν κάθε τόσο.
Έτρεχε να σωθείς, σε μέρη βραχώδη, ξέφωτα και πονούσες από τα χτυπήματα της βροχής και του αέρα.
Σε παρασύρει η δύναμη του νερού.
Σε έριχνε σε καταρράκτες που πονούσαν την ψυχή σου.
Σε έσπρωχναν στο γκρεμό.
Πονούσες αλλά σε ποιον να ζητήσεις βοήθεια στην ερημιά.
Ναι ήρθε στην ζωή της.
Λίγες κουβέντες μαζί της.
Ένιωσε ξανά να ονειρεύεται να πιστεύει στον εαυτό της.
Καταδικασμένη ψυχούλα ήταν η Δανάη.
Απροστάτευτη.
Έπαιρνε δύναμη από όνειρα δημιουργίας.
Έδινε την πολύτιμη βοήθεια ψυχής την κατανόηση την συμπαράσταση.
Της έδιναν δύναμη όλα αυτά.
Η ίδια πονούσε σε συναισθήματα που γεννιόντουσαν κάθε φορά.
Οι πληγές της ψυχής της βαθιές.
Ο Άλεξ ο άντρας με την ευαίσθητη ψυχή.
Μπορούσε να τον ξεχωρίσει από μακριά.
Ο μόνος που νοιαζόταν
Στα λόγια του άκουγες το βάθος της όμορφης ψυχής του.
Πραγματοποιούσε τις επιθυμίες σου.
Έμοιαζε με κάποιον θεϊκό άγγελο.
Κατανόηση αγάπης έβρισκες κοντά του.
Φτάνει να μπορούσες να κοιτάξεις βαθιά στα μάτια του.
Να διαβάσεις την ψυχή του.
Όχι δεν μπορούσε ο καθένας να τα ξεχωρίσει, το καλό και όμορφο το έχουν λίγοι.
Έπρεπε να κρυφτεί και να πολεμήσει με αόρατα όπλα στην ζωή
Όλοι γύρω του τον πολιορκούσαν.
Ήθελαν ότι ήθελε.
Ορκίστηκε να τον προστατεύει τον άντρα αυτόν.
Να τον αγαπάει στην αλήθεια της.
Εκεί φύτρωσε ένα μικρό μπουμπούκι που μέρα με την ημέρα θα ποτιζόταν με αγάπη και θα άνθιζε.
