~ 93 ~
Η Δανάη σηκώθηκε και στάθηκε στο ανοιχτό παράθυρο.
Ο Άλεξ την πλησίασε αρκετά και στάθηκε δίπλα της.
Κρατούσε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο, το είχε πάρει από το μπουκέτο με τα λουλούδια που στόλιζαν το γραφείο του.
Δεν υπήρχαν λόγια να περιγράψουν τα συναισθήματα που έπνιξαν το δωμάτιο.
Το παθιασμένο φιλί στα χείλη, το αεράκι της θάλασσας.
Αφέθηκε ο ένας στην γοητεία του άλλου, ο έρωτας πυρπολούσε καιρό τα δύο κορμιά και τα κέρδισε, άφησε την ηδονή να κατακτήσει κάθε σημείο πόθου.
Το σατέν ραντάκι έπεσε από τον ώμο, γλίστρησε το εσώρουμο και έπεσε στο πάτωμα καθώς ο όμορφος άντρας φίλησε τα χείλη της αχόρταγα κατέβηκε στο στήθος της.
Διψούσε να την κάνει δική του, να αφήσει αιώνια ίχνη έρωτα πάνω στο κορμί αυτής της ιδιαίτερα όμορφης, ξεχωριστής γυναίκας.
Η Δανάη δεν αντιστάθηκε, αφέθηκε στα φιλιά του, στα χάδια του.
Γεννημένοι ο ένας για τον άλλον ήξεραν πολύ καλά πως να νιώσουν, να φτάσουν στην ηδονή.
Να ταξιδέψουν σε πρωτόγονους παθιασμένους, παραδεισένιους έρωτες.
Τον ένιωσε μέσα της, να αγγίζει κάθε σημείο ηδονής.
Ποτάμι λάβας ξεχύθηκαν από τον οργασμό του πάθους.
Ασυγκράτητοι, κεραυνοβοληθηκαν από τον έρωτα και με λαίμαργα συναισθήματα απολάμβαναν ο ένας τον άλλον.
Η γυναίκα χάιδευε με φιλιά πάθους, κάθε κύτταρο στο σώμα του άντρα.
Στο πιο κρυφό σημείο, στο πιο ζηλευτό και ποθητό αισθάνθηκε την ηονή του με τα χείλη της.
Ο έρωτας γεννήθηκε για τους δύο τους.
Δεν σκεφτόντουσαν παρά μόνο το πάθος που τους διεκδικούσε.
Κοιτάχτηκαν στα μάτια σαν να έκαναν πρώτη φορά έρωτα.
Σαν να είχε γεννηθεί ο έρωτας μόνο για αυτούς.
Δεν υπήρχε ντροπή, εκείνη την στιγμή μόνο όμορφα συναισθήματα διεκδικούσαν την καρδιά τους.
Κάθισαν αγκαλιά σαν να μην πίστευαν αυτή την ένωση ψυχών του υπέροχου έρωτα.
“Και τώρα;”
“Τώρα τι, θα είμαστε μαζί.”
“Μα πως, εσύ;”
“Αύριο θα σε περιμένω για πρωινό.
Τι λες θα τα καταφέρεις;”
“Υπέροχη ιδέα.”
Η Δανάη έφυγε σαν να πετούσε, εκείνη την στιγμή δεν την ένοιαζε τίποτα.
Ήταν ευτυχισμένη, το ήξερε καλά, αυτός ο άντρας είχε γεννηθεί για να είναι μαζί του.
Σαν το αγέρα της νύχτας ήρθε κρυφά και πήρε όλους τους εφιάλτες της.
Όνειρο που έγινε αληθινό, ευχή που πραγματοποιήθηκε.
Ένα μήνυμα την απογείωσε.
