“Καταδικασμένοι Έρωτες Ι”

~ 68 ~

Γυναίκα αριστοκρατική, φινετσάτη, δυναμική.

Σε κάθε καινούργια επένδυση φαινόταν να είναι ο Άλεξ, αυτή όμως ήταν η κινητήριος δύναμη.

Οι σπουδές της στα οικονομικά, στις επιχειρήσεις αλλά και η διακόσμηση των χώρων την έκαναν ακαταμάχητη επιχειρηματία.

Το όνομα της ακόμα και στην αρχαιότητα υπήρξε μεγάλη προσωπικότητα.

“Ηλέκτρα – Κόρη του Αγαμέμνονα, ποιος μπορεί να τα βάλει μαζί της” . Σκέφτηκε.

Οι αρχαίοι Έλληνες εκτιμούσαν τα ιδανικά της πίστης και της δικαιοσύνη και η Ηλέκτρα ήταν μια ηρωίδα γνωστή για την αφοσίωση στον πατέρα της και την εμμονή της στο να εκδικηθεί για τον άδικο φόνο του.

Οι γυναίκες έπρεπε να είναι πιστές και υπάκουες στους άντρες και η Ηλέκτρα έδειξε την πίστη και υπομονή που θα έπρεπε να είχε δείξει και η μητέρα της.

Κατά κάποιο τρόπο η Ηλέκτρα είναι χαρακτηριστική περίπτωση παθητικού ρόλου γυναίκας στην αρχαία Ελλάδα.

Αν και είχε δυνατά συναισθήματα, εν τούτοις σε μερικές εκδοχές του μύθου έκανε πολύ λίγα, περιμένοντας από τον αδερφό της να διαπράξει τους φόνους για εκείνη.

Θέλησε να γνωρίσει τους χώρους του ξενοδοχείου πριν πάει και χωθεί στο μεγάλο δωμάτιο.

Η θέα στο Σαρωνικό μοναδική.

Μια βόλτα στο υπαίθριο χώρο, η δροσιά της θάλασσας θα της έκανε καλό.

Γνωστή φυσιογνωμία, θολή εικόνα, ίσως να κάνει λάθος.

Ομοιότητες συναντάμε πολλές καθημερινά.

Μπερδευόμαστε ανάμεσα στους ανθρώπους, κάποιες εικόνες μας θυμίζουν πρόσωπα που θα θέλαμε να ήμασταν μαζί.

Πάνε πολλά χρόνια από τότε.

Παιδάκι, δεν είχε τελειώσει καν το σχολείο.

Μια όμορφη οπτασία, θεϊκή περνούσε τον αντικρινό δρόμο και χανόταν στους διαδρόμους της άγνωστης πόλης.

Μια αέρινη κοριτσίστικη, παρθένα ομορφιά.

Την ξεχώριζες, ίσως να ήταν η ομορφιά της ψυχής της που όμοια της δεν είχε συναντήσει.

Η δυναμικότητα της.

Αργότερα η ιδια γυναικεία ομορφιά ξανάρθε στην ζωή της για να ξαναφύγει.

Η Δανάη πλησίασε, δεν μπορούσε να κάνει λάθος.

Στα αλήθεια δεν είχε αλλάξει με τα χρόνια.

Παρέμενε η ίδια οπτασία θεότητας που τρέφεται από την καλοσύνη και αναζωογονείται από τα χαρίσματα της ψυχής.

“Η θέα καταπληκτική, είμαι όλη την μέρα εδώ, αλλά αυτή την ώρα, η φύση θέλει να ξεκουραστεί και απλώνει τα πιο όμορφα χρώματα του δειλινού, να υποδεχτεί την σκοτεινή νύχτα.

Δεν θα ήθελα να σας διακόψω, είσαι η ίδια, θα μπορούσα να σας ξεχωρίσω σε εκατομμύρια προσωπικότητες.

Μοναδική, ξεχωριστή όπως ήσουν πάντα.”

banner_home_2

Δημοσίευση

Share on facebook
Share on twitter
Share on email
0 0 Votes
Article Rating
Εγγραφή
Ειδοποίηση για
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
Δείτε Όλα Τα Σχόλια