Ηταν πολύ όμορφη, τέτοια ομορφιά που άγγιζε την θεική.
Σαν κοριτσάκι μεγάλωνε με τα παιδιά του νησιού, δίκαιη και φιλότιμη, δεν κρατούσε τίποτα για τον εαυτό της, βοηθούσε και έδινε ακόμα και το πιο όμορφο παιχνίδι της, ρούχο της σε όποιον είχε ανάγκη.
Καθώς μεγάλωνε γινόταν όλο και πιο όμορφη, στα τριγύρω νησιά είχε ακουστεί η φήμη μιας όμορφης νέας με την διαμαντένια καρδιά.
Η μορφωσή της τεράστια, κανείς για την εποχή δεν φανταστεί για το χρόνο που διέθετε να διαβάσει και να μάθει.
Οι γονείςτης, της είχαν δικό της δάσκαλο στο σπίτι, ταυτόχρονα με την κόρη τους μορφώνονταν και κάποια παιδιά από το νησί που θέλησαν να μάθουν γράμματα.
Το κοριτσάκι έγινε μια όμορφη γυναίκα, ακούγονταν όμως διάφορες ιστορίες που δεν έγιναν ποτέ αποδεκτές από τους ανθρώπους του νησιού.
Κάποια στιγμή ζήτησε από τους γονείς τηςμια μεγάλη χάρη.
Ήθελε να φύγει από την πόλη, έτσι χωρίς να το σκεφτούν, για χάρη της μοναχοκόρης τους ζήτησαν και έφτιαξαν το καλύτερο σε αρχιτεκτονική πύργο.
Εκεί στους βράχους δίπλα στο φάρο, εκείνο το σημείο το διάλεξει η ίδια.
Η κοπέλα όταν μετακόμισε έκανε διάφορες μελέτες, διαβασε και ανακάλυψε ότι έβλεπε και αντιλαμβανόταν γύρω της ή έρχονταν στα ονειρά της.
Υπήρχε μια πραγματική ιστορία σ’όλα αυτά, κάποιοι είχαν το χάρισμα να τα γνωρίσουν και να τα ζήσουν.
Λόγω της οικονομικής τους καλής τους κατάστασης, μπόρεσε και αγόραζε βιβλία.
Τα έστελναν κάποιοι φίλοι από το εξωτερικό.
Στο νησί δεν υπήρχαν τρόποι να εαποκτήσεις μια ανώτερη μόρφωση, ειδικά τα κορίτσια.
Σε μικρή ηλικία είχαν δάσκαλο στο σπίτι η κόρη τους να έχει την κατάλληλη μόρφωση.
Όσο και να προσπαθησαν να την πείσουν οι γονείς της να γυρίσει στο αρχοντικό τους ήταν μάταιο.
Αφού δεν μπόρεσαν να καταφέρουν να μείνει μαζί τους, της έχτισαν έναν πανέμορφο πύργο πάνω στα βράχια με έναν όρο να μείνει μαζί της και η πιστή της βοηθός.
Η βοηθός της ήταν ένα μικρό κορίτσι ήσυχο από φτωχή οικογένεια και μεγάλωνε μαζί με την μοναχοκόρη τους.
Δέχτηκε τους όρους και όταν ο πύργος χτίστηκε και εξοπλίστηκε με τα απαραίτητα μετακόμισαν οι δύο γυναίκες στην άκρη των βράχων.
Κάθε μέρα τους επισκεπτόταν ένας απεσταλμένος από τον πατέρα της να τις βοηθήσει στις καθημερινές εργασίες του πύργου και τους πήγαινε τρόφιμα.
Στην αρχή ντα δυο κορίτσια επισκέπτονταν συχνά στην πόλη.
Αργότερα έκαναν μήνες να δουν τις δύο κοπέλες, κάποιοι φίλοι έρχονταν από το εξωτερικό και τότε μόνο επισκεφτόταν η κοπέλα τους γονείς της.
Της έφερναν ότι είχε ζητήσει.
Βιβλία!”
