“Το Μυστικό Νησί Που Ζωντανεύει Τις Νύχτες”

Είχε μείνει εκεί να κοιτάζει ψηλά στα βράχια, το κύμα να έρχεται καταπάνω της και αυτή να κρατάει με κάθε δύναμη που είχε να μην την παρασύρει και την χτυπήσει στα βράχια. Φυλακές της αγριεμένης θάλασσας.

Δεν ήξερε τι να κάνει πως θα σταματήσει τον Φίλιπ στην απόφαση του.

Ήταν πολύ πεισματάρης .

Ξύπνησε μέσα στα βρεγμένα σεντόνια της, ήταν μεσάνυχτα δεν μπορούσε να κοιμηθεί άλλο.

Ανώφελο να κάθεται μόνη της.

Βρέθηκε στο μικρό μπαλκονάκι να κοιτάζει την θάλασσα.

Αυτή συνέχεια να αγριεύει, λες και την απειλούσε ότι θα της πάρει ότι αγαπούσε.

Τις της είχε κάνει;

Ο Φιλιπ δεν κοιμηθηκε όλη νύχτα, δεν είχε ανάγκη από ξεκούραση, δυο ώρες ήθελε μόνο να πάρει τα στοιχεία που ήθελε, στοιχεία από υπόγειες λήψεις και φωτογραφίες.

Κάποιο πέτρωμα που θα ανακάλυπταν την χρονολογία εκείνου του νησιού, κρυμμένο καλά βρισκόταν χρόνια κάτω από το νησί τους.

Τόσες ιστορίες και μύθοι για την σπηλιά, ήταν θέμα χρόνου να ανακαλύψουν την αλήθεια.

Ποιος πολιτισμός έζησε εκεί, ποια ήταν η ασχολία του.

Τι είχε γίνει και χάθηκε κάτω από τα γαλανά νερά.

Τον γαλάζιο ουρανό του.

Γιατί το κατάπιε η θάλασσα, το έκρυψε τόσο καλά στον βυθό της .

Ηξερε το δρόμο μέσα στην σπηλια χωρίς να βουτήξει στο λυσομανιασμένο πελαγος με τον άνεμο που έδερνε την θάλασσα και προκαλούσε τρικυμίες που κατασπάραζε μεγάλα πλοία

και τα έκανε συλλογή θανάτων στον βυθό της.

Ένα σκαρί χρόνια στο βυθό της λίγο πιο κάτω από την σπηλιά.

Ναι αυτό τον οδήγησε και έψαξε παραπέρα και βρήκε στοιχεία για να ανακαλύψει αυτό το υπόγειο νησί, το ναυάγιο ήταν ο στόχος του.

Ξαφνικά έπιασε το μάτι του κάτι περίεργο, μια πύλη σπηλιάς.

Σκέφτηκε ότι ήταν μια συνηθισμένη υπόγεια θαλάσσια σπηλιά.

Όταν όμως έφτασε μπροστά στο άνοιγμα είδε περίεργα αγάλματα να του δείχνουν τον δρόμο σε έναν άλλο πολιτισμό.

Μεγάλη η περιέργεια και ο κίνδυνος μεγαλύτερος.

Κατέβαινε όλο και πιο συχνά στο σημείο αυτό και σιγά σιγά προχωρούσε πιο βαθιά.

Ώσπου ήρθε να κάνει την εμφάνισή της η αρχαία πολιτεία του βυθού.

Η Ναταλία τον περίμενε μπροστά στην είσοδο της σπηλιάς.

“Τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα, άφησες μόνο του το παιδί, πήγαινε κοντά της Ναταλία, σε έχει ανάγκη, λίγο χρόνο δώσε μου και θα είμαι κοντά σας.

Στο υπόσχομαι.”

“Σε παρακαλώ μην βουτήξεις, δεν μπορεί κανένας να νικήσει την θάλασσα, ξέρεις ότι τα υπόγεια ρεύματα που αναπτύσσονται, η δύναμή τους είναι πολύ μεγάλη, σε ταξιδεύουν με την μέγιστη ταχύτητα, κανείς δεν μπορεί να νικήσει το θηρίο που μεγαλώνει μέσα της.

Πρέπει να την αφήσεις να ησυχάσει.

Η μικρή είναι προστατευμένη, έχω αφήσει την φίλη μου να την προσέχει.

banner_home_2

Δημοσίευση

Share on facebook
Share on twitter
Share on email
0 0 Votes
Article Rating
Εγγραφή
Ειδοποίηση για
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
Δείτε Όλα Τα Σχόλια