Κάνει μια ευχή, να βγει αληθινή.
Τους φίλους της καρδιάς.
Και όσους αγαπάς.
Δίπλα σου μια αγκαλιά.
Στα χρόνια τα πολλά.
Και αν κάποιος σε πλήγωσε βαθιά.
Και έφυγε μακριά.
Πρόσμενε θα έρθει σε σένα ξανά.
Μυστικά, όνειρα, φυλαχτά.
Μαζί να μοιραστείτε ξανά
Σε ξενιτιά μόνος αν βρεθείς.
Κάποιον φίλο θα βρεις.
Ψάχνοντας μια αγκαλιά.
Σαν την δική σου ζεστασιά.
Θλίβομαι στην απουσία σου η μοναξιά έρχεται να μου κάνει παρέα.
Να μου θυμίσει τα συναισθήματά μου, να γίνουν ακόμα πιο δυνατά
Να έρθουν να με πνίξουν.
Άβυσσος η θάλασσα με καταπίνει.
Προσμένω στο κύμα πώς θα ρθει ένα μήνυμα δικό σου.
Να μου δώσει όνειρα, να ξαναρχίσω να ζω μέσα από σένα.
Οι θεοί στέλνουν μήνυμα αισιοδοξίας, κάποιος έρχεται από μακριά.
Θα βάλει βάλσαμο στις πληγές.
Μα που είναι και άργησε, το σκοτάδι θα ‘ρθει και ο δρόμος θα χαθεί.
Στο μαύρο Πέπλο της νύχτας.
Νοσταλγώ εκείνον.
Στον έναστρο ουρανό, στο φεγγάρι που φωτίζει.
Ανακαλύπτει τον δρόμο της συνάντησης μας.
Τα δέντρα, σκοτεινιάζαν το μικρό δρομάκι.
Σαν να ήθελαν να καλύψουν το μυστικο μας.
Και έστειλαν οι θεοί αγγελιοφόρο να μου πουν πως θα ρθεις.
Να σε περιμένω, και η χαρά και ευτυχία.
Να αγκαλιάσει την καρδιά, πόνος να μην υπάρχει.
Τα μάτια σου με αγκάλιασαν στο βλέμμα σου.
Στην Αγριά νύχτα του χειμώνα, καρτερούν να έρθω να σε βρω.
Μήνυμα σου στέλνω πόσο σ’ αγαπώ, σε προσμένω.
Στη γωνία της καρδιάς μου να ‘ρθεις.
Φεύγω γιατί σ’ αγαπώ, γιατί πονώ.
Στιγμές μακριά σου αιώνες.
Μένουν κοντά μου να μου κρατούν συντροφιά.
Όσο εσύ λείπεις.
Φίλος η απουσία σου, γεμίζει την ψυχή μου.
Και το δάκρυ κλέφτης του φεγγαριού.
