Ένας από αυτούς ήταν ο πατέρας μου.
Οταν του έγραψε για κάποιο λόγο εξερεύνησης στην αρχαιολογία, νομίζω πως είχε διαβάσει πληροφορίες γύρω από αυτόν, του εξηγούσε τι ακριβώς της συνέβαινε.
Ήρθε ο ίδιος αυτοπροσώπως στο νησι να μπορέσει να την δει και να συζητήσουν από κοντά αυτό το σπάνιο χάρισμα, να που αισθάνεται και να αντιλαμβάνεται.
Μυστικές συζητήσεις, συχνά ταξίδια του πατέρα μου στο νησί δίχως κανείς να τον αντιληφθεί, γεννήθηκε ένας περίεργος έρωτας.
Δεν το έμαθε ποτέ κανείς, δεν παντρευτηκαν.
Είχαν ελεύθερη σχέση, περιτρυγιρισμένη από περίεργα συναισθήματα που μόνο οι δύο τους μπορούσαν να αισθανθούν το κάλεσμα της ένωσης τους.
Ξέρεις ο πατέρας μου είχε το ίδιο χάρισμα με την μητέρα μου.
Οι δύο γονείς μου όπως αντιλαμβάνεσαι, είχαν ένα δέσιμο που σπάνια το συναντάς σε άνθρωπο, ήταν από την μοίρα τους να μην ενωθούν οι δρόμοι τους.
Ομως αυτοί τα κατάφεραν, συναντήθηκαν, ανακάλυψαν τον κόσμο τον υπερφυσικό, έτσι λέγεται, για αυτούς ήταν ο πραγματικός τους κόσμος.
Εγώ κληρονόμος μιας περίεργης ζωής, δύο ανθρώπων και μιας ιστορίας.
Κληρονόμησα όλα τα χαρίσματά τους, αλλά και κάτι παραπάνω, την λογική να τα διαχειρίζομαι.
Αν δεν είχα την μητέρα μου να μου εξηγήσει τι είναι αυτά που βλέπω και αισθάνομαι πραγματικά θα είχα χάσει τα λογικά μου.
Την καταλάβαινα, ήταν μόνη της σ’ αυτή την μοίρα της ζωής από μικρό κοριτσάκι, στάθηκε πολύ δυνατή απέναντι στους ανθρώπους του νησιού που την ήθελαν να χάνει τα λογικά της και δύσκολα απέναντι στην μοίρα της μόνη στην ερημιά των βράχων μαζί με το αθώο κοριτσάκι που διαλεξε να της κάνει συντροφιά.
Γνώριζε για το μέλλον της αλλά ταυτόχρονα κάποια όνειρα μπορούσαν να την ξεγελάσουν και να την κοροιδέψουν.
Μπερδευόταν συχνά.
Όσο για τον πατέρα μου, ήξερε τον περίμενε αλλά ταυτόχρονα τα όνειρά της επειδή την ξεγελούσαν, έπρεπε να τα απομονώνει για να τα καταλάβει, πίστευε πως κάποια άλλη θα το ζούσε ώσπου ήρθε στην ζωή της.
Δεν περίμενε πως ένας τόσο μεγάλος επιστήμονας της εποχής της, θα μπορούσε να νιώσει τις ανησυχίες της ψυχής της.
Ήρθε πολύ γρήγορα κοντά της, σαν δασκαλό της, να μάθει τι της συνέβαινε.
Όταν τον είδε κατάλαβε ότι αυτός θα ήταν το μέλλον της, ο άντρας που θα έκανε το ταξίδι της ζωής μαζί του.
Κατά πολύ μεγαλύτερος της, τα αισθήματα που αναπτύχθηκαν μεταξύ τους δεν μπορούσαν να τα αποφύγουν, ήξεραν και οι δύο την τύχη τους.
Έμεινε έγκυος σε μένα και για καλή της τύχη είχε πάντα την πιστή της φίλη να την προσέχει.
Εδώ στην ερημιά δεν μπορούσε κανείς να ξέρει τι μπορεί να της συμβαίνει.
Οι γονείς της ποτέ δεν κατάλαβαν τίποτα.
Τις λίγες φορές που ήρθαν να την δουν όταν ήταν έγκυος φορούσε φαρδιά ρούχα, καθώς ήταν μια λεπτή κοριτσίστικη φιγούρα δεν μπορούσαν να διακρίνουν την κοιλίτσα της που μεγάλωνε συνέχεια.
Τις μέρες που θα ερχόμουν στο κόσμο ήρθε ο πατέρας μου με ένα φίλο του γιατρό, ο οποίος έγινε και ο θετός μου πατέρας αφότου έφυγε από την ζωή.
Γεννήθηκα εδώ στον πύργο του βράχου.
Μεγάλωσα εδώ μέχρι που τελείωσα τις πρώτες τάξεις του σχολείου κοντά στην μητέρα μου.
