Σε λατρεύω πάντα είσαι στο πιο ξεχωριστό μοναδικό σημείο της καρδιάς μου νοσταλγώ το άγγιγμα σου. “
Σκεφόταν η Ναταλία, νοστάλγησε κάθε όμορφη στιγμή τους
Ανατρίχιασε από τις αναμνήσεις που ρίζωναν στην καρδιά, όλο και πιο πολύ μέσα της.
Είσαι ο μόνος που με άγγιξε τόσο βαθιά και θα είναι για πάντα.
Όπου και να είμαι μου δίνεις την δύναμη να συνεχίζω.
Θέλω να σου δείξω την καρδιά της ψυχής μου, να μπορούσα να σου δώσω την ολοκλήρωση των συναισθημάτων μου με μια λέξη.
Συναισθήματα που ψάχνουν να σε βρουν, αγκαλιά για να σου χαρίσει ότι ζητάς.
Μια αγάπη και έναν έρωτα διαφορετικό, δυνατό.
Έρωτα περήφανο στην αλήθεια του.
Ονειρεύομαι σ’ ένα δωμάτιο να παίζουμε σαν παιδιά, με τον έρωτα αγκαλιά.
Να σε χαϊδεύω, να σε φιλάω, να κάνουμε ότι θέλουμε, χαμόγελα, ευτυχία, ξεγνοιασιά, στιγμές μοναδικές πάθους.
Να ξεχαστούμε για λίγο στο όνειρο που θέλουμε και οι δύο τόσο πολύ.
Τα όνειρά είναι για την ψυχή.
Η πραγματοποίηση τους μόνο στην φαντασία.
Σκληρές στιγμές για την Ναταλία.
Ήθελε να θυμηθεί κάθε στιγμή τους, να τον φέρει κοντά της.
Ταξιδεύω στο βλέμμα σου, στην κάθε κίνηση σου στον ήχο της φωνής σου.
Θυμάμαι τα λόγια μας.
“”Είσαι μόνο δικός μου και εγώ μόνο δική σου.””
Οι στιγμές μας, μένουν ζωντανές μέσα μου.
Θάλασσα ή αγκαλιά σου και εγώ θέλω να χαθώ στο βυθό της.
Η καρδιά μου βυθίζεται στα συναισθήματα που τρέφονται από την αγάπη μου για σένα.
Ο χρόνος μακριά σου αιώνες.
Οτι αναζητούσα πάντα, αληθινή αγάπη και έρωτα μόνο σε σένα το βρήκα.
Όλος ο κόσμος δικός μου, όταν έχω εσένα.
Θάλασσα συναισθημάτων η αγκαλιά σου και εγώ αιχμάλωτη της καρδιά σου.
Να ζήσω την τρικυμία της θάλασσας σου, του έρωτα σου, να τον κρατήσω αναμμένο.
Να ταξιδέψουμε στα κύματα, σε μια ερημική παραλία μόνο οι δυο μας.
Ξύπνησα στο βράδυ μας, νοστάλγησα το χάδι μας, έμεινα να σε σκέφτομαι.
Πόσο πονάει η ψυχή όταν δεν την αγκαλιάζει ο παράδεισος της.
Ονειρεύομαι, ορκίζομαι πάντα πιστή στην αγάπη μου.
Νοσταλγώ το άγγιγμα σου, μου λείπει.
Έχω την δύναμη να περιμένω, φτάνει να με σκέφτεσαι όσο εγώ.
Δάκρυα, πόνος στην ψυχή.
Εκεί βαθιά πονάει, τόσο σε μια απουσία της μεγάλης μοναδικής αγάπης.
Σφίχτηκε στο στηθος της ο πόνος, έβγαλε ρίζες δυνατές.
Πως το έκανε, γιατί έφυγε, τόσο μακριά.
