6 H ΦΙΛΙΑ ΦΙΛΙΠ – ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΝΑΤΑΛΙΑ & ΑΛΕΞ
AΛΕΞ
Ο Φίλιπ έβλεπε στον Αλεξ ένα καινούργιο φίλο, κάποιον που δεν είχε στο νησί, με την εμπειρία και την μόρφωση του.
Ξεχώριζε ένα χαρακτήρα διαφορετικό, ήξερε ότι μπορούσε να τον εμπιστευτεί, ένιωσε την επιθυμία να μοιραστεί μαζί του την ιστορία του στο νησί, να μπορέσει να βοηθήσει ο ένας τον άλλον.
Στον Αλεξ ξεχώριζε την ειλικρίνεια, εντιμότητα, μια καλοσύνη χαρακτήρα.
Οι ιδέες του, τα όνειρά του τον άγγιζαν.
Πόσοι θα ήθελαν να είναι μαζί του, να τον εμπιστευτούν.
΄Εναν άντρα δυναμικό με μεγάλη αυτοπεποίθηση και ειλικρίνεια ψυχής.
Ο φίλος που θα αντικαταστούσε τα ανήσυχα όνειρα του και θα έδινε ελπίδες να ολοκληρώσει το όνειρο του.
Το έργο μιας ιστορίας του νησιού.
΄Ενα όνειρο μεγάλης επιστημονικής αλήθειας που αμφισβητούσε η ιστορία.
Μαζί θα ανακάλυπταν τα μυστικά του βυθού, μιας ιστορίας που κρύφτηκε στο χρόνο, μόνο μύθοι και περίεργες περιπλανήσεις περίεργων μορφών, ανθρώπινες φιγούρες που κυκλοφορούσαν αργά την νύχτα, μπορούσαν να διαβούν το διαδρομο του φεγγαριού να τους οδηγήσει ξανά στον βυθό.
Πλούσιο υλικό, σε ιστορικά, μυθικά ευρήματα και θαλάσσιο πλούτο που θα ανακάλυπταν μαζί.
Άνθρωπο αντοχής σε κάθε περίσταση, που αντιμετώπιζε με θάρρος την ζωή και η δημιουργία του σύμμαχός του, να μπορέσει να ανέβει στην κορυφή.
Αλήθεια στάθηκε τυχερός, μετά την συναντησή του με την Ναταλία να αντικαταστήσει την όμορφη γυναίκα του που έχασε τόσο άδικα, ήρθε τώρα να προστεθεί στο όνειρο για εξερεύνηση και να πάρει την θέση του Αντρέα στο Νησί, ένας νέος φίλος.
Κοντά του θα μάθαινε νέα πράγματα, θα ζούσαν νέες εμπειρίες και ταξίδια στο πανεπιστήμιο που συνεργαζόταν, θα είχε το κύρος ενος κορυφαίου ανθρώπου της επιστήμης.
Οι δύο άντρες μαζί και η Ναταλία να να ανακαλύπτουν νέα ευρήματα, να στέλνουν συγγράμματα στο πανεπιστήμιο, ήταν επιτυχία ζωής.
ΝΑΤΑΛΙΑ
Κάποιο βράδυ η Ναταλία αισθανόταν πολύ μόνη, η απουσία του Αλεξ γέμιζε το δωμάτιο, όλα νόμιζε ότι της μαστίγωναν βάναυσα την ψυχή.
Αλεξ που είσαι, σε χρειάζομαι τόσο, θέλω να ακούσεις την ψυχή μου τους χτύπους της καρδιας μου, να νιώσεις την δύναμη των συναισθημάτων μου.
Πάνω στο διπλό κρεβάτι μόνη της προσπαθούσε να βρει την λύτρωση των συναισθημάτων της αλλά ο πόνος της απουσίας ότι είχε αγγίξει βαθιά την ψυχή της μεγάλος.
Θα την έπνιγε, όπως έπνιγαν τα δακρυά της εκείνη την στιγμή το κρεβάτι της.
Λίγο ακόμη να έμενε μέσα, θα έχανε τα λογικά της.
Κοίταξε γύρω της δεν μπορούσε να σώσει τον εαυτό της εκείνη την στιγμή, η μοναξιά έπνιγε το δωμάτιο και αυτή μαζί.
Ευτυχώς η μικρή ήταν στην φίλη της.
Ηθελε την παρέα των παιδιών εκείνη την βραδιά κοιμήθηκε μαζί τους.
Η μοναξιά βρήκε χώρο και τρύπωσε στο δωμάτιο της.
΄Ηταν μόνη και απροστάτευτη, η απουσία του αγαπημένου της την γέμιζε η κόρη τους.
