Αγόρασε το μερίδιο της και το έγραψε σε μένα για να μην φανεί το παραμικρό και εκτεθεί η οικογένειά της.
Απέκτησα την μόρφωση δύο ανθρώπων, που η φύση τους προίκισε.
Η Ιφιγένεια συνέχισε να της μιλάει
“Γνωρίζω ότι είσαι ένας από μας, έχεις έντονη διορατικότητα και κυριαρχεί η διαίσθησή σου.
Με αντιλαμβάνεσαι και γνωρίζεις αλλά δεν ξέρεις λεπτομέρειες.
Κρύβεσαι για να μην σε γνωρίσουν, όσο και να προχώρησε ο κόσμος οι αντιλήψεις για μας δεν άλλαξαν.
Σίγουρα δεν μας θεωρούν τρελούς, αλλά δεν θα ήταν το καλύτερο να ξέρουν για μας.
Είχε περάσει αρκετά η ώρα.”
“Ιφιγένεια με οδήγησε ένα περίεργο ένστικτο μέχρι εδώ, γνωρίζοντας την ημέρα και την ώρα που θα ερχόμουν εδώ, πραγματικά κάτι με έσπρωξε αλλά δεν ήξερα όπως είπες τις λεπτομέρειες.
Γνωρίζω κάθε βήμα που κάνω στην ζωή μου, ξέρω ότι η κόρη μου κληρονόμησε τα πάντα από μένα.
Από στιγμή σε στιγμή θα έρθω αντιμέτωπη με το μυστικό μου, με την μεγαλη μου φυγή από έναν έρωτα που ήμουν αδύναμη να αντιμετωπίσω.
Μόνη μου χωρίς να μπορώ να μιλήσω σε κανέναν.
Απαγορεύεται να μιλάμε, όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι.
Μιλάμε με την ψυχή με την καρδιά, κάποιοι μας νιώθουν.
Όσο μακριά και να είμαστε μια φορά να έρθεις σε επαφή με τον άνθρωπο που σε άγγιξε δεν μπορείς να κρυφτείς.
Μιλάει η ψυχή, οι σκέψεις φεύγουν, το ένστικτο σε προειδοποιεί ότι κάτι συμβαίνει.
Δένεσαι για πάντα με τους ανθρώπους που είναι σαν και σένα.
Ήξερα τα πάντα για την μέρα αυτή αλλά όχι την αλήθεια, δεν μπορούσα να φανταστώ τι μπορεί να υπάρχει.”
Η Ιφιγένεια και η Ναταλία απέκτησαν την οικειοτητα και το δέσιμο δύο αγνώστων μέχρι εκείνη την στιγμή, που τις έδενε οι μοίρα του πεπρωμένου σε μια νέα φιλίας και νέες αποκαλύψεις.
Είχαν ακριβώς την ίδια ηλικία.
Λες και η μοίρα θέλησε να γεννηθούν κάτω από τον ίδιο αστερισμό και να ενωθούν στον κατάλληλο χρόνο, όταν οι ζωές τους έχουν δώσει τις απαντήσεις τους.
