Η Ναταλία είχε συνέχεια αυτή την ιστορία στις σκέψεις της, δεν τολμούσε όμως να πάει μέχρι εκεί.
Το προηγούμενο βράδυ δέχτηκε κάποιο κάλεσμα.
Κάποια γυναικεία φιγούρα της είπε ότι ήταν επείγον να επισκεφτεί τον πύργο.
Δεν ήταν ξεκάθαρο αν ήταν όραμα ή όνειρο.
Δεν το πολυσκέφτηκε ή μάλλον για αυτήν ήταν μια ανώριμη απόφαση.
Πολλοί έλεγαν ότι ο τρόπος που εξαφανίστηκε η κοπέλα ήταν περίεργος, κάποιοι κατάφεραν και έφτασαν μέχρι τον πύργο αλλά κανείς δεν κατάφερε να μπει μέσα.
Προστατευόταν από τα πνεύματα της θάλασσας που είχε καλέσει η κοπέλα.
Σφράγισαν τον πύργο και η ιστορία της ξεχάστηκε ή μάλλον έγινε μύθος.
Οι γονείς της ανύμποροι από τα γηρατειά, έφυγαν με τον καημό του χαμού της κόρης τους.
Πρόσφεραν όλοι τους την περιουσία στο νησί και έτσι έφτιαξαν ένα μικρό ιατρείο και κάποιο σχολείο στο οποία εγκατέστησαν μια θαυμάσια βιβλιοθήκη.
Βιβλία σπάνια, από αυτά που διάβαζε η κόρη τους.
Το σπίτι τους έγινε μουσείο, ψηλό αρχοντικό στο κεντρικό δρόμο δίπλα στην πλατεία κρατάει την πιο ωραία θέση στο νησί, είναι το στολίδι του.
Η Ναταλία έφτασε έξω από τον πύργο, δεν είχε δει ποτέ τόση όμορφη αρχιτεκτονική, θαύμαζε το τοπίο γύρω της και χάθηκε στην απεραντοσύνη της θάλασσας και του ουρανού, εκεί που όλα γίνονταν ένα με το γαλάζιο της ομορφιάς των στοιχείων της γης.
Πύργος από πέτρα, δύο μεγάλα παράθυρα έβλεπαν στην θάλασσα.
Αισθάνθηκε σίγουρη για την απόφασή της.
Στεκόταν και αγνάντευε την θέα, η ώρα περνούσε ήθελε να μπει μέσα, να δει τι μπορεί να υπάρχει μετά από τόσα χρόνια, τι θα μπορούσε να είχε σωθεί.
Η βαριά ξύλινη πόρτα άθικτη στα χρόνια, τράβηξε τον μεγάλο σιδερένιο σύρτη και άνοιξε διάπλατα.
Δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια της, όλα ήταν τόσο καλά τακτοποιημένα, λες και κάποιος κατοικούσε στον πύργο, τον προστάτευε.
Η τεράστια βιβλιοθήκη φάνταζε στο χώρο, με σπάνια πολύτιμα βιβλία ιστορίας.
Με μία πρώτη ματιά μπορούσε να διακρίνει την σπουδαιότητα τους.
Ο μεγάλος καθρέφτης απέναντι στο παράθυρο έδινε περισσότερο φως στο δωμάτιο στέλνοντας τις ακτίνες του ήλιου της ανατολής σε όλο το χώρο.
Στο καθιστικό ο τεράστιος πίνακας μιας πολύ όμορφης κοπέλας γέμιζε και ομόρφυνε τον περιβάλλοντα χώρο.
Της έκανε εντύπωση δυο πίνακες ακριβώς δίπλα στο πορτρέτο της όμορφης κοπέλας.
Ξεχώρισε τα χαρακτηριστικά τους, πραγματικά, ομορφιά που έμοιαζε σαν να κατέβηκαν οι θεοί από τον Όλυμπο και ζωγράφισαν θεϊκά χέρια τον πίνακα.
