Ο πατέρας μου μας παρείχε τα πάντα, έμενε στο νησί μέρες, φέροντας μαζί του τους καλύτερους δασκάλους για μάθηση γραμμάτων και μουσικής.
Τα πρώτα χρόνια της ζωής μου τα έζησα εδώ στον πύργο, αργότερα καθώς μεγάλωνα έπρεπε να αποκτήσω περαιτέρω μόρφωση, ήταν προτεραιότητα της μητέρας μου.
Η αγάπη της για τα γράμματα ήταν μεγάλη.
Μεγάλωσα σε μια ξένη χώρα μακριά από την μητέρα μου.
Ερχόμουν στο νησί και την έβλεπα μέχρι που έφυγε από την ζωή.
Μετά η μητέρα μου χάθηκε.
Ο πατέρας μου ήταν εδω, δεν έφυγε ποτέ από κοντά της.
Στο λίγα χρόνια που κράτησε ο ερωτάς τους, ήταν πολύ δυνατός, τρυφερός, προστατευτικός.
Είμαι το κορίτσι ενός μεγάλου έρωτα.
Μετά το θάνατο της μαμάς μου έφυγα για πάντα από το νησί.
Κοιμήθηκε για πάντα στην σκιά της σπηλιάς.
Δεν διεκδικήσαμε ποτέ την περιουσία του παππού.
Άλλωστε δεν υπήρχε λόγος, οικονομικά τα είχα όλα, δεν έλειπε τίποτα.
Δεν χρειάστηκε ούτε το όνομά μου να αποκαλύψω, δεν θα κέρδιζα τίποτα.
Προχώρησα την ζωή μου κανονικά, μεγάλωσα με τον πατέρα μου ώσπου χάθηκε.
Τον πύργο δεν τον ξέχασα, έρχομαι συχνά εδώ και μένω μέρες, η μοναξιά αυτού του τόπου είναι ότι πιο όμορφο μπορεί να έχει κανείς όταν ζει στο εξωτερικό σε μια πόλη όλο θορύβους.
Ακούστηκαν πολλά για αυτήν, πήρα μαζί μου την πιστή της φίλη,
Μεγάλωσε μαζί μας και έφυγε από την ζωή ευχαριστημένη γιατί όπως είπε είχε την τιμή και ο θεός την ευλόγησε να ζήσει σε έναν κόσμο που ποτέ δεν είχε ονειρευτεί.
Στον πύργο δεν αλλάξαμε τίποτα, αντιθέτως πρόσθεσα ακόμα πιο πολλά βιβλία και έγγραφα από έρευνες που έχουμε κάνει πάνω στην ιστορία του νησιού.
Η βιβλιοθήκη έχει σπάνια βιβλία από την εποχή της μητέρας μου μέχρι σήμερα.
Έρχομαι συχνά εδώ, ο χώρος αυτός έχει κάτι το εξαιρετικό.
Έχω αποκτήσει την διαίσθηση της μάνας μου, αντιλαμβάνομαι και γνωρίζω το παραμικρό.
Είναι ο επίγειος παράδεισός μου που έχτισε η μητέρα μου και χάρις στον πατέρα μου οι τίτλοι ήρθαν σε μένα.
