Όταν όλοι κοιμούνται κάτι κινείται, ίσως να ήρθες εδώ για να λυθεί το μυστήριο που τόσα χρόνια ψάχνω να βρω μιαν απάντηση.”
“Το να δείχνεις τόσο πολύ εμπιστοσύνη με τιμά, αυτό σημαίνει ότι ή μιλάς πολύ ή ότι η ώρα είναι περασμένη ή περίμενες τόσα χρόνια τον κατάλληλο άνθρωπο να μπορέσεις να λύσεις το μυστήριο που εσύ νομίζεις πως κινείται σ αυτό το νησί.
Δεν έπεσες έξω με ενδιαφέρει το θέμα άλλωστε πολύ, πράγματι μέσα στα πολλά έχω διαβάσει αρκετά από ιστορία είναι ένα κομμάτι του πολιτισμού μας που με ενδιέφερε πάντα πολύ.
Η ιατρική είναι μια ιστορία, ο Ιπποκρατης ανήκει στην ιστορία, άρα και η ιστορία είναι μέρος της ιατρικής.
Μ’ άρεσε βλέπεις πολύ και διάβασα κάτι παραπάνω.
Κάνεις καταδύσεις βλέπω, έχεις τα πάντα.
Δεν έχω κάνει ποτέ και δεν θα επιδιώκα να βρεθώ κάτω από το νερό, αλλά ποτέ δεν θα έλεγα όχι σε μια πρόκληση.”
Ο Αλεξ έδειξε ενδιαφέρον πολύ για την ιστορία το Φίλλιπ, αλλά προστάτευε καλά το μυστικό του.
Το πρωί είχε βρει ένα κοχύλι λίγο περίεργο, τώρα οι ιστορίες του Φίλιπ τις οποίες και πίστευε κατά κάποιο τρόπο, ήταν ολοφάνερη μπροστά στα μάτια του από ευρήματα που είχε καλά κρυμμένα.
Ήξερε ότι αρχαίοι πολιτισμοί είχαν εξαφανιστεί και άφησαν τα ίχνη τους από πολλά αρχαία ευρήματα.
Ίσως ο Φίλιπ να είναι υπερβολικός σε πολλά.
Βρέθηκαν να μιλούν και να πίνουν το δεύτερο και τρίτο πιοτό τους, κάποιοι ήρθαν κάθισαν λίγο μαζί τους και έφυγαν να κάνουν την βόλτα τους στα υπέροχα καλντερίμια που τα στόλιζαν ολάνθιστες βουκαμβίλιες σχηματίζοντας τεράστια μπουκέτα πάνω στους λευκούς τοίχους του νησιού.
Μαγαζάκια που θα μπορούσες να διαλέξεις κάτι όμορφο διαφορετικό, κάτι από την ιστορία του τόπου, ακόμη και μια γυάλινη σφαίρα να φαίνεται μέσα το νησί, σε μια γαλάζια ομορφιά θάλασσας και ουρανού.
Μυρωδιές της θάλασσας στις μικρές παραθαλάσσιες ταβερνούλες του νησιού δεν μπορούσες παρά να σταματήσεις να δοκιμάσεις από τα παραδοσιακά νόστιμα εδέσματα .
Να χορτάσεις όχι μόνο από την διαφορετική παραδοσιακή γεύση να μεθύσεις με το κρασί αλλά και από την μαγεία που έφερνε στο κύμα δίπλα στο τραπέζι σου.
Έκανε μια όμορφη βόλτα μεταμεσονύχτια, στα όμορφα καλντερίμια του νησιού να το γνωρίσει καλύτερα.
Τόσες μέρες ήταν μόνο σ’ αυτό το club καρφωμένος, ακούγοντας μουσική, πίνοντας και ξαφνικά να ταξιδεύει σε τι υπάρχει γύρω από αυτό.
Ήταν προφανές η φαντασία του Φίλιπ μεγάλη.
Σίγουρα πολιτισμοί πριν από αυτόν τους ξέθαβε η θάλασσα λίγο λίγο κατά καιρούς.
Έφερε με το κύμα περίεργα αντικείμενα, αυτό δεν ήταν κάτι αλλόκοτο και δεν του προκαλούσε κάποιο μυστήριο.
Λίγο έλειψε να αφεθεί στα λόγια του και να τον πιστέψει.
