5 ΣΚΕΨΕΙΣ & ΟΝΕΙΡΑ
Επέμενε να μένει σχεδόν όλη την νύχτα άγρυπνη, μπροστά σε σημειώσεις, να μελετά σκληρά για να πετύχει, να κάνει τι, να αποδείξει σε ποιον, δεν άντεχε, στον ύπνο της έρχονταν τα φαντάσματα, οι τύψεις, ότι άφησε πίσω και ήταν πολλά.
Σκληρή με τον εαυτό της, έπρεπε μόνη της να επιλέξει ένα δρόμο που τώρα την πονάει ακόμα πιο πολύ.
“Δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα με μωρό, μόνη σου να δουλεύεις τόσο σκληρά και το βράδυ να κυνηγάς φαντάσματα του παρελθόντος που εσύ επέλεξες να γίνουν.
Πρέπει να προχωρήσεις, δεν θα αντέξεις άλλο αυτούς τους ρυθμούς ζωής.
Να αφήσεις τον εαυτό σου να ζήσει, έχεις την κόρη σου, οι άνθρωποι γύρω σου σ’ αγαπάνε σε εμπιστεύονται, έχεις εμένα φίλο σου παντοτινό σε ότι χρειαστείς.
Σταμάτησε σε παρακαλώ, μην κάνεις άλλη ζημιά στον εαυτό σου.”
Και όμως για να ξεχάσει άντεχε, η καρδιά της δεν σταμάτησε να πονάει συνέχιζε με όση δύναμη είχε, κόντρα στο παρελθόν, στο σφιχταγκάλιασμα των αναμνήσεων να την πνίγουν.
Βράδια άγρυπνη να διαβάζει και αυτή καρδιά να μην σταματάει να χτυπάει σαν την πρώτη μέρα που τον είδε.
Ξενυχτούσε, χανόταν για λίγο σε κάποια κεφάλαια βιβλίων, και μετά οι αναμνήσεις να έρχονται αδίστακτες να ματώσουν την ψυχή της, σαν δήμιοι του παλιού καιρού, να της κάψουν την ψυχή, σε πύρινες γλώσσες που σαρώνουν ότι όμορφο κρύβεις και πονάν.
Καίνε και παρακαλάς να σταματήσουν για λίγο και αυτές σαρώνουν στο περασμά τους τα πονεμένα συναισθήματα.
Έπαιρνε τα γράμματα που ήθελε να του τα στείλει, του έλεγε ότι αισθανόταν, άρχιζε να τα διαβάζει ξανά και ξανά λες και ήταν δίπλα της και άκουγε κάθε λέξη της.
“Από το πρωί σε σκεφτόταν, να σε έβλεπα έστω για λίγο.
Θα σε περιμένω πάντα, να βρουν τα συναισθήματα μας την ευτυχία, τα χάδια μας, που μας αναζητούν.
Θέλω να νιώσω το άγγιγμα σου στην καρδιά μου, στην ψυχή μου.
Αγάπησα τους χειμώνες γιατί είμαι στην αγκαλιά σου στα φιλια σου στα όνειρά σου..
Όνειρα πάντα μαζί.”
“Να σε δω να έρχεσαι και η καρδιά μου να χτυπά σαν έφηβη που πρωτογνωρίζει τον πιο ωραίο αγνό έρωτα που ούτε ο χρόνος δεν μπορεί να αγγίξει.
Τα συναισθήματα να χάνονται στους δυνατούς χτύπους της καρδιάς.
Η ψυχή να ζητάει την λύτρωση των συναισθημάτων τους.
Να γίνουν στιγμές δυνατές σε μια αγάπη που δύο τόσο πολύ ερωτευμένοι νιώθουν για πάντα.
Οι στιγμές μακριά σου αιώνες”
Εκείνο το βράδυ δεν άντεξε, ήθελε να πάει να βρει τον Φίλιπ, έκλεινε τα μάτια της και η καρδιά της έσφιγγε το στήθος της, οι λευκές νεράιδες της θάλασσας είχαν μπει στο δωμάτιό της να της πάρουν τα λογικά, ο θεός έρωτας έβρισκε πρόσφορο έδαφος και έπαιζε μαζί της παιχνίδια μοναξιάς ενός αιώνιου έρωτα που δεν έπρεπε να τελειώσει.
