Από τότε κυνήγησε το όνειρο μόνη της, δεν το είπε σε κανέναν, έτσι δεν έκανε πάντα, μόνη της αποφάσιζε για τον εαυτό της και πως θα κινηθεί, ήταν ανάγκη να το ξέρει κάποιος.
Τώρα όμως μετανιωμένη στέκεται εκεί θαυμάζοντας το τοπίο περιμένει τις δύο γυναίκες να έρθουν να φέρουν τα μυστικά τους.
Το φταίξιμό της μεγάλο έπρεπε να είχε μιλήσει στον φίλο της.
Τι να του έλεγε ότι ονειρεύεται καιρό τώρα, πως παραμιλάει και δεν ξέρει αν είναι όνειρο ή αλήθεια.
Περιμένει να γίνει το θαύμα, θα μιλήσουν θα αποκαλυφθεί η αλήθεια.
Ποια αλήθεια.
Ποιος μπορεί να ξέρει, παρά μόνο αυτή το δέσιμο του μυθου του νησιού αυτού που ζωντανεύει τις νύχτες, καθώς ο ήλιος φιλάει την θάλασσα δίνοντας τα θερμά χρώματα της φωτιάς, των πεσμένων φύλλων, εκφραζοντας την ενέργεια το πάθος και την θετικότητα.
Σχετίζονται τα πάντα με την αγάπη την φωτιά το πάθος.
Την ευτυχία, την ισχυρή επικοινωνία.
Σε ποιον να μιλήσει από τους δύο, τι να τους πει.
Στο Φίλιπ ότι ήξερε και τον άφησε να πάει, σίγουρα εκείνη την βραδιά προσπαθούσε να τον εμποδίσει αλλά αν του είχε πει την αλήθεια όλα θα ηταν αλλιώς τώρα.
Στον Αλεξ, να του πει ότι τον αγαπούσε από την στιγμή που τον πρωτοείδε, δεν σταμάτησε ποτέ να τον αναζητάει στην ζωής της.
Να προσεύχεται να έρθει να της πει ότι την αγαπάει ακόμη.
Ο εγωισμός της να του κρύψει την αλήθεια, για την αγάπη της μα πάνω από όλα για την κόρη τους, στάθηκε τόσο εγωίστρια σε όλα.
Ποια αλήθεια να βγάλει τώρα στο φως πρέπει να σιωπήσει για πάντα.
Αυτή φταίει για όλα, για τον φίλο της και τον αγαπημένο της καρδιάς της.
Αλλα ποιο πολύ για την κόρη της, που την θέλει μόνο δική της.
Ο πατέρας της έχει έρθει κοντά τους και συνεχίζει να το κρύβει και από τους δύο.
