Της στάθηκαν πολύ κάποιοι άνθρωποι, την αγκάλιασαν και ας ήταν μόνη με το νεογέννητο κοριτσάκι της, τόση αγάπη και φροντίδα δεν είχε γνωρίσει ποτέ.
Όχι δεν θα μάθαινε ποτέ για την κόρη του.
Αλλά θα ήταν δίκαιη, θα του την γνώριζε, θα έβρισκε τόπο να τους φέρεις κοντά.
Πόσο ελεύθερη αισθάνεται η ψυχή όταν δυσχερείς αποφάσεις τόσων χρόνων στοίχειωναν την ελευθερία της.
Ο πόνος δεν αφήνει να προχωρήσεις λες και θα κερδίσεις κάτι φέρνοντας ξανά και ξανά στιγμές που κάποτε σε κάποιο άλλο χρόνο η ζωή διάλεξε στιγμές και σε έκαναν ευτυχισμένη.
Ο κύκλος της ζωής προχωρά, τελειώνει, και αρχίζει ένα άλλο κεφάλαιο.
Οι αναμνήσεις μένουν στην ψυχή ζωγραφίζοντας ένα χαμόγελο για ότι όμορφο ένιωσες, έζησες.
“Αισθάνομαι ελεύθερη από τα φαντάσματα του παρελθόντος, στην πραγματικότητα δεν ήταν φαντάσματα, μου έδωσαν την κόρη μου, γνώρισα τον έρωτα προχώρησα σε καινούργια ζωή.”
Αν δεν είχε συμβεί κάτι από αυτά θα ήμουν μια απλή γραμματέας σε ένα γραφείο, μια σύζυγος να ζούσα μια ανιαρή, βαρετή ζωή σε μια μεγαλούπολη.”
“Ελεύθερη χωρίς την παρέμβαση κανενός έζησα σε τούτο το νησί, κερδίζοντας φίλους και κάνοντας μια άλλη, περιπετειώδης δουλειά που με οδήγησε να ζήσω έναν άλλον κόσμο.
Τον κόσμο που οφείλω να γνωρίσω στο παιδί μου, τον κόσμος της όμορφης ψυχής.”
“Τον άνθρωπο τον ελεύθερο που προστατεύει και συμφιλιώνεται με το περιβάλλον, δημιουργώντας μια ιστορία δική του που θα την διαβάσουν και θα την γνωρίσουν πολλοί.”
“,Το όνειρο το ζεις το ακολουθείς και όπου σε βγάλει, απλά θέλει κότσια η ζωή.”
“Ακόμη και η άρνηση έχει την θετικότητα της, γιατί μπορείς να απογοητευτείς και να παλέψεις πιο πολύ, έτσι δημιουργούνται τα όνειρά και εκπληρώνονται.
Μέσα από δυσκολίες.”
Ήθελε να τα φωνάξει αλλά προτίμησε να τα κρατήσει μέσα της.
Κράτησε βαθιά την αγάπη της για τον άντρα που άλλαξε την ζωή της, θα ήταν στο πρώτο ονειρο της νύχτας και στο τελευταίο πριν οι ηλιαχτιδες λούσουν την κάθε της μέρα.”
“Δεν σταμάτησα να ονειρεύομαι, κάθε όνειρο μια εμπειρία ζωής, δεν έχει σημασία πόσο πραγματικό είναι, φτάνει που το επιδίωξες να γίνει.
Ίσως φταίει και αυτός ο τόπος κάθε μέρα έχει κάτι να σου δώσει.
Η θάλασσα να σου στείλει ένα μήνυμα, να παίξει με τα χρώματα.
Ο άνθρωπος του νησιού να σου πει μια νέα ιστορία.
Ακόμη και για μια νέα γέννηση, φέρνει τόσο χαρά.
Νιώθω την ελευθερία στις πρώτες ηλιαχτίδες που χαϊδεύουν την θάλασσα, πετώ σαν το γλάρο μου ψηλά στο γαλάζιο ουρανό και ονειρεύομαι.
Καμμία φορά ξεπερνώ τα σύννεφα που μου κρύβουν τον ορίζοντα και κάνω μακρινά ταξίδια σε ένα παράδεισο ψυχής που μου δίδαξε η αγάπη σου ο ερωτάς σου.
Ναι, με έμαθες να ταξιδεύω και τώρα είμαι ελεύθερη να πετάξω πιο μακριά χωρίς να κινηθώ
απλά και μόνο με το νου κάνω αυτά τα ταξίδια που θέλω.
