“Στις νύχτες εκεί που το μυστήριο γεννιέται και πλανιέται
θα βρεις κάτι όμορφο που θα σε οδηγήσει σ’ έναν διαφορετικό άγνωστο κόσμο!”
Παραξενεύτηκε του φάνηκε λες και το κοχύλι είχε μια περίεργη ενέργεια πάνω του λες και του μιλούσε με λέξεις που δεν είχε ακούσει ποτέ από κανέναν.
Ο γλάρος πέταξε μακριά σε ένα ταξίδι πάνω από τα βαθιά γαλανά νερά, χάθηκε στο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας.
Εκεί που ενώνονται, στον ορίζοντα τους, σχηματίζεται η μαγεία, το γαλάζιο παίρνει φως και γίνεται διάφανο.
Ίσως ποιος να γνωρίζει τι υπάρχει πέρα μακριά, κάτι που εμείς δεν το είδαμε, δεν το ξέρουμε και ίσως δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Ο Άλεξ περπατούσε κρατώντας το κοχύλι στα χέρια του, ο ήλιος ακολουθούσε την καθημερινή του πορεία.
Έφτασε μπροστά στο σπίτι, ήταν εξαντλημένος από την ζέστη την υγρασία και το ξενύχτι.
Δεν θυμήθηκε τον εαυτό του σ’ αυτή την κατάσταση.
Άφησε το κοχύλι προσεκτικά δίπλα στο κρεβάτι του, έβγαλε τα βρεγμένα ρούχα του, ξάπλωσε και αποκοιμήθηκε ήρεμα.
Από το ανοιχτό παράθυρο το αεράκι δρόσιζε το δωμάτιο στέλνοντας ήχους από τα βάθη της θάλασσας.
“Ξενε έχεις την υποχρέωση αυτό που έκλεψες να το γυρίσεις πίσω!”
Δυο Αέρινες γυναικείες υπάρξεις του μιλούσαν.
Ήταν τόσο κουρασμένος που κοιμήθηκε τόσο βαθιά, τα όνειρά του δεν μπορούσαν να τον ταξιδέψουν να δει περισσότερα.
Ξύπνησε τόσο αργά που το φεγγάρι είχε λάμψει στον ουρανό της νύχτας.
Το παράθυρο ανοιχτό και το τραγούδι των ψαράδων ακουγόταν λίγο πιο μακριά.
Στάθηκε να κοιτάζει, είχε αλλάξει τελείως ο τρόπος ζωής του, η μέρα είχε γίνει νύχτα, ούτε όταν δούλευε τόσο σκληρά δεν είχε συμβεί αυτό.
Είχε την ανάγκη να πάει στο club να βρεθεί με τον Φίλιπ.
Ένας αινιγματικός άντρας στην ηλικία του.
Ένα μυστήριο περιστρεφόταν γύρω του.
Το club στην θέση αυτή, η μουσική λες και καλούσε τα πλάσματα της θάλασσας να του κάνουν παρέα.
Πάλι σκοτάδι στις αινιγματικές σκέψεις, στο σκοτάδι μαζί με την δροσιά της θάλασσας την υγρασία, στους καλοκαιρινούς μήνες αφήνει μια ευχάριστη αίσθηση στο δέρμα, δροσερή, απαλή.
Λίγο πιο κάτω φως έπεφτε πάνω στην λευκή βουκαμβίλια, αγκάλιαζε το σπίτι κρατώντας ο ένας στον άλλον παρέα χρόνια, να αντέχουν την μοναξιά.
Κάποιος ζωγράφος έπρεπε να απαθανατίσει τις στιγμές αυτές.
Ένας ποιητής να γράψει λόγια αθάνατα.
Ένας συγγραφέας να περιγράψει την λεπτομέρεια της στιγμής
Να αισθανθείς να ζήσεις μαζί τους την αγκαλιά του πέτρινου με της φύσης την ομορφια.
Το καλντερίμι τον οδήγησε στην θάλασσα, την ήθελε την ζητούσε, ένιωθε ηρεμία κοντά της.
Έπαιζε με τα κύματα, με τις σκέψεις του, μα πάνω από όλα ευχόταν να την συναντήσει, δεν είχε φύγει από την καρδιά του, από το μυαλό του, κυβερνούσε την καρδιά του.
Ότι μια φορά σ’ αγγίζει τόσο δυνατά είναι για πάντα, θα το αναζητάς θα το βρίσκεις, θα το χάνεις και πάλι από την αρχή.
Να σε καίει, να πετάς ευτυχισμένος στους αιθέρες, να ταξιδεύεις με τα σύννεφα μαζί σε μέρη που η ψυχή σου διαλέγει να γίνει ευτυχισμένη.
Περπατούσε αρκετή ώρα παρασυρμένος από τις σκέψεις του τις αναζητήσεις, το αεράκι γινόταν έντονο, του φάνηκε πως περιστράφηκε γύρω του τον αγκάλιασε.
Πως δυο γυναικείες φιγούρες περπατούσαν μαζί του.
“Αυτό που κρατάς να το επιστρέψεις, δεν είναι δικό σου¨”
Τρόμαξε με τον εαυτό του, τόσο βαθιές σκέψεις, άρχισε να ξεφεύγει να αισθάνεται πράγματα που δεν υπάρχουν.
Κοίταξε γύρω του, δεν υπήρχε κάτι, είχε φτάσει άλλωστε στο μικρό club, η μουσική ίσως να τον είχε μαγέψει και αυτόν.
Ο Φίλιπ όρθιος να αγναντεύει το σκοτάδι της θάλασσας λες και θα έβλεπε να αναβλύζει από τον βυθό κάτι άλλο διαφορετικό.
Η σιωπή έσπασε.
“Άργησες να φανείς σήμερα.”
“Αυτό το νησί με ξεκουράζει, έχω αλλάξει όλο το πρόγραμμά μου, η νύχτα με μαγεύει και το πρωινό με πλανεύει δίπλα στην θάλασσα περπατάω συντροφιά με τα κύματα.”
“Φίλε άρχισες να γίνεσαι ρομαντικός, δεν σου φαίνεται.
Μαλλον έχεις δουλέψει πολύ στην ζωή σου, ανακάλυψες το πραγματικό νόημα της ζωής.
Το νησί αυτό σε ταξιδεύει.
Μάθε να αναζητάς το όμορφο, όσο πιο πολύ το ψάχνεις τόσο πιο όμορφη γίνεται η ψυχή σου, βρίσκεις ότι αγαπάς, τότε απελευθερώνεσαι και ξέρεις πραγματικά που θα βρεις την ευτυχία που θέλεις.”
Ο Αλεξ του χαμογέλασε, ένα χτύπημα στην πλάτη έδειχνε την εμπιστοσύνη ανάμεσα σε δύο άντρες, έκρυβαν ένα μυστήριο γύρω τους, ο καθενας για διαφορετικό λόγο.
Άρχισε να χτίζεται μια φιλία εμπιστοσύνης.
