ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ
9.1.1. Η ΦΙΛΙΑ ΑΛΕΞ ΦΙΛΙΠ ΝΑΤΑΛΙΑ
Δεν υπήρχε λόγος να αναφέρουν στον Φίλιπ την σχέση τους, ο φίλος τους χρειαζόταν την φροντίδα τους την συμπαράστασή τους.
Δεν είχε κανέναν δικό του μοναχά αυτούς τους δύο .
Δυο άνθρωποι μπλεγμένοι σε ένα παρελθόν που σημάδεψε τις ζωές τους για πάντα ανεπανόρθωτα, που στοίχισε την ευτυχία τους, τον ερωτά τους.
Στερήθηκαν τα όνειρά τους το παιδί τους, βούτηξαν στα βαθιά νερά ωκεανών και κολύμπησαν μόνοι τους.
Στερήθηκαν ότι πολύτιμο, την συντροφιά τους, την αγάπη τους, την ευτυχία να μοιραστούν την καθημερινότητα τους.
Τι να έλεγαν στον Φίλιπ εκείνη την στιγμή, βαριά χτυπημένος στα βράχια από τα άγρια κύματα είχε χάσει τις αισθήσεις του, δεν έπρεπε να τον αφήσουν να πάει .
Δεν τους άκουσε.
Μετά από πολλές ώρες χειρουργείου σε ένα προχειρο ιατρείο ενός νησιού, άγιο είχε στείλει η μοίρα του τον Αλεξ, στις δύσκολες αυτές στιγμές που ζούσε.
O Αλεξ του έσωσε την ζωή.
Δύο φίλοι πάλεψαν πάνω από το κομματιασμένο σώμα του και τον έσωσαν.
Η αιμορραγία ήταν ασταμάτητη, η Ναταλία ήταν δίπλα του μαζί με την φίλη της να δίνουν κάτι από τον εαυτό τους, το αίμα της καρδιάς τους που τόσο αγάπη έκρυβαν για τον φίλο τους.
Ο Αλεξ πάλευε στο χειρουργείο και η Ναταλία πιστή φίλη από παλιά και καλή συνεργάτιδα δεν είχε ξεχάσει τίποτα από όσα της είχε εμπιστευτεί χρόνια πριν σε ένα γραφείο μιας πόλης που δεν μπόρεσε να χωρέσει κανέναν από τους δύο.
Έφυγαν θέλημα της μοίρας τους για να βρεθούν πάλι, ψάχνοντας ότι έχασαν να το βρουν στο νησί αυτό, ίσως το δέσιμο του παρελθόντος να μην ήταν τυχαίο.
Βρέθηκαν για να σώσουν έναν υπέροχο φίλο, η συνέχεια της σχέσης τους ποιος μπορεί να ξέρει πια θα είναι.
Σίγουρα τα αισθήματα βαθιά που έτρεφαν ο ένας για τον άλλον.
Το μέλλον μπροστά τους, αλλά αβέβαιο τι θα μπορούσε να γίνει μεταξύ τους μετά από τόσα χρόνια, χαμένων στιγμών μιας αγάπης δίχως τέλος.
Αποστείρωνε τα πάντα στο πρόχειρο χειρουργείο που έστησαν να μην συμβεί το ανεπανόρθωτο.
Δύσκολος αγώνας ζωής, ώρες άπονες να μαστιγώνουν με στιγμές άνισου αγώνα μεταξύ θανάτου και ζωής.
Ο Φίλιπ λυπόθημος πάνω στο φορείο και μετά σε ένα χειρουργείο.
Μια εικόνα που στιγμάτισε για πάντα τις ζωές και των δύο φίλων του.
Η Ναταλία πρόλαβε άρπαξε ότι σημειώσεις είχε και video και τις έστειλε στον Αντρέα στο Πανεπιστήμιο Αρχαιολογίας της Αγγλίας για να προλάβουν τον χρόνο, να μπορέσει να αναδικτεί ο αγώνας του Φίλιπ, χρόνια τώρα, ο τόπος που λάτρευε να μπορέσει να βγάλει στο φως μια υπέροχη ιστορία βαθιά καλά κρυμμένη στο βυθό της θάλασσας.
Να μην πάει άδικα η θυσία του, να κερδίσει την ζωή.
“Θα ζήσει…..”
“Σςςςς μην μιλάς, δεν μπορώ να ξέρω ακόμα, ούτε θέλω να σκέφτομαι κάτι αντίθετο.”
“Σε θαυμάζω για το θάρρος σου, την τόλμη σου και την σιγουριά σου.
