Το νέο μικρό της μόνο από την ίδια ήθελε την τροφή του.
Είχε βρει έναν νέο προορισμό ζωής.
Να σώσει το μικρό δελφίνι και την μητέρα του.
Πήρε πολύ καιρό μέχρι να κλείσουν τα τραύματα να μπορέσουν να κολυμπήσουν στα ανοιχτά.
Μεγάλωσε και το μικρό κοντά τους.
Όταν ήρθε ο καιρός να ζήσουν μόνα τους, κάποιο καΐκι τα μετέφερε μακριά στο πέλαγος.
Αυτά ξαναγύρισαν κοντά τους.
Δεν απομακρύνθηκαν ποτέ από τους ανθρώπους του νησιού.
Αυτό το τοπίο τον λάτρευε μέρα με την ημέρα για την ομορφιά του, μα πιότερο για την αγάπη στον συνάνθρωπο, στην φύση, την κατανόηση, την ελευθερία στην βούληση.
Μάθαινε κοντά στους ανθρώπους του τόπου, είχαν πολλά να της δώσουν
Με τον Φίλιπ δεν θα άφηναν να λεηλατηθεί ανεξέλεγκτα ο θαλάσσιος πλούτος.
Να βεβηλωθεί ανεπανάληπτα ότι μπορεί να προσφέρει, να δώσει, να γεννηθεί στη φύση.
Θα προστάτευαν ότι πολύτιμο στον τόπο τους.
Ζούσαν με τα λίγα αλλά οι ψυχές τους είχαν να δώσουν τα περισσότερα.
Αγάπη και Φροντίδα
Πόσα ταξιδιάρικα πουλιά φιλοξενήθηκαν στην μονάδα προστασίας.
Πόσα έμειναν στο νησί κάτοικοι και αυτά του τόπου που τους χάριζε φροντίδα, αγάπη.
Γιατί κάθε ζωή έχει μια ψυχή που θέλει ένα χάδι “χάδι ψυχής αγάπης”
Τα πάντα θα μπορούσε να καταφέρει, το νησί ήταν μια όμορφη φυλακή συναισθημάτων και διάσωσης κάθε ζωής.
Σύντομα γεννήθηκαν και άλλα δελφίνια.
Επισκέπτες του νησιού έγιναν και αυτά.
Λες και ήξεραν ότι σ’αυτό τον τόπο θα έβρισκαν ότι έψαχναν.
Άλλωστε σε τι διέφεραν από τις ανθρώπινες ψυχές.
Τα νεογέννητα δελφίνια επισκέπτονταν την ακτή να αναζητήσουν τροφή και προστασία, όταν τα μεγάλα κολυμπούσαν στα ανοιχτά και δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν.
Όσους περισσότερους φίλους έχεις τόσο ευτυχισμένος γίνεσαι.
Ιδιαίτερα αθώες ψυχές που χρειάζονται βοήθεια.
“Προσφορά στην ζωή.”
Εκτός από τον μικρό της γλάρο απόκτησε και μια μικρή παρέα δυο δελφινιών.
Έπαιζαν καταπληκτικά παιχνίδια, προσπαθούσαν να κεντρίσουν την προσοχή της και τα κατάφερναν.
Ο θαλάσσιος πλούτος του νησιού είχε διασωθεί με μεγάλη προσπάθεια των κατοίκων.
